Öğretmenlik… Adı meslek olarak anılır, ama gerçekte bir hizmet, bir emanet ve bir davadır. Bu yüzden öğretmenlik, bir kalbin başka bir kalbe dokunmasıyla başlayan, yıllar boyunca yankı bulan mübarek bir yolculuktur.
Bir öğretmen sınıfa sadece bilgi taşımaz; inanç, umut, sabır, merhamet, doğruluk ve karakter taşır. Bir öğrencinin gözündeki ışık, bir öğretmenin gönlündeki ateşle yanar. Bilgi öğretmekten öte bir sorumluluk
Gerçek öğretmen bilir ki, bir çocuğun dünyaya bakışı bazen tek bir cümleyle değişir.
Söylediği bir söz, gösterdiği bir davranış, verdiği bir cesaret yıllar sonra bile hatırlanır. Bu nedenle öğretmenlik, yalnızca ders planı hazırlamak değil; bir ruh inşa etmektir.
Bir bahçıvan gibi her öğrenciyi kendi mizacıyla kabul edip sevgiyle büyütmek… Bir mimar gibi onların karakterine sağlam temeller atmak… Bir rehber gibi karanlıkta yol göstermek…
İşte öğretmenlik budur.
Her öğretmenin içinde bir ideal vardır: Bu gençler iyi insan olsun… Bu vatan güçlü olsun… Bu toplum değerlerini kaybetmesin… Bu ideali taşıyan öğretmen, mesleğini bir maaş için değil; bir milletin geleceği için yapar. Yorgunluklarına rağmen yüzünde tebessümü eksik olmaz. Çünkü bilir ki, bugün ektiği tohumlar yarın meyve verecektir.
Her büyük insanın arkasında mutlaka bir öğretmenin dokunuşu vardır. Bir doktorun, bir mühendisin, bir sanatçının, bir âlimin… Hepsi önce bir öğretmenin yüreğinde yeşerir. Bu yüzden öğretmenler, toplumun sessiz kahramanlarıdır. Ne makam isterler, ne alkış… Onlar için en büyük mükâfat, yıllar sonra yetişen bir öğrencinin “Hocam, sayenizde ben bugün buradayım” demesidir.
Öğretmenlik bir görev değil; bir inanç, bir hizmet, bir davadır. Bu davayı gönülden taşıyan öğretmenler, yarınları imar eden gerçek mimarlardır. Rabbim tüm öğretmenlerimizin yolunu açık, gayretlerini bereketli eylesin. Onlara sabır, sevgi ve hikmet versin.