Bir parti genel başkanının gazetecilerin “İhtilâl hazırlıklarına ne zaman başladınız?” sorusuna cevabı şöyle idi: “Ezanın Türkçe okutulmasını kaldırılıp, Arapça okutulmaya başladığı zaman ihtilâl hazırlıklarına başladık.”

Bu cevaptan da anlaşılıyor ki, husûmetin zamanı çok öncelerden başlamıştı. 1950 yılında yapılan ihtilâl tek bir zümrenin değil, bir husûmetin birlikte yaşandığı hadise idi.

Dine ve dindar kitleye gösterdiği hürriyet meşalesini bazı insanlar hazmedememişti. İşte Yassı Ada, bir “Yaslı ada” olarak nitelendirilecekti.

Demokrat Partililerin bir çoğu hapisler yattı, bir kısmı Yassı Ada’da yargılandı. Bu mahkemenin meydana çıkan kararlarına baktığımızda düzmece ve gerçeklerden oldukça uzaktı.

Mahkeme başkanı, “Sizi buraya tıkan kuvvet böyle istiyor” diyerek aslında doğru cevabı veriyordu. Mahkûmların bir kısmı Yassı Ada zindanlarında vefat etti, bir kısmı mahkemeden sonra hastalandı vefat etti.

Menderes, Polatkan, Zorlu dar ağacında can verdiler. İşte tam bu gün Yassı Ada mahkemeleri sona ermişti. Bu yara ve hicran o güne kalmamıştı.

Acısı hem o günlerde, hem yıllara yayılacak, yürekler de bir kor yangın olarak yanacaktı.

Millet bunun rövanşını 1965 yılında Demokratları tekrar iktidara getirerek alacaktı.

Husûmet bitmemiş, Yetmişbir Muhtırası, Seksen İhtilâli ve Demokratları işleyen serüvenine çomak sokmak ile yürüyüşü baltalanacaktı.

İnşallah Üstadın tabiri ile “O Demokratlar, istibdad-ı mutlakı kaldırıp, tam bir hürriyet-i şer’iyeye muvaffak olacaktır” müjdesine yürekten inanıyoruz.

Şimdi sorarsınız: Bu nasıl olacak?

“Eskide nasıl oldu ise öyle olacak. Bir hamiyet-i âliye feveran edecek.”

Mekânları Cennet olsun.