Bilmek güzel şeydir, öğrenmekten dolayı.
Öğrenmek güzel şeydir, merak etmekten ötürü/dolayı… Merak iyi şeydir ki ilmin hocası… İlim, irfanın habercisidir, mektep, medrese, hoca ve talim eseri… Eğitim, öğretim daima olur insanlık tacı meyveleri kadim bir millet, kebir millette toplanır hepsinin hasadı.
En çok korkacağımız, çekineceğimiz ve kaçacağımız tehlikeli şey cehalettir. Cahil; ilminde, irfanında, eğitiminde, öğretiminde, kültüründe en büyük düşmanı, en büyük rakibi ve en korkulacak gerçeğidir.
Bu gerçekten, yani her bilmediğini bilirim, her görmediğini gördüm, her kıymetsizi kıymetli telâkki edip bunlarla amel etme cehalet gerçeğinden Allah’a (cc) sığınmak lâzımdır. Çünkü cahil cehaletiyle sadece kendini yakmakla, batırmakla, kötülemekle kalmaz!.. Temas ettiği her şeyi yakar, batırır, söndürür ve berbât eder.
Cahile güvenen yolda kalır, kimsesizleşir ve sahte güvenlerle hayatını yozlaştırır. İlim ve ilim ehli tek güvenli kapıdır ve cahilleri bile tutar ayağı kaldırır.
Her halini her gördüğü ahaliye anlatan değersizleşir, kıymetten düşer ve anlattıklarının esiri olarak kendini mahpus eyler. Fikir ve düşünce, fiil ve eylem hapsine atar.
Meziyetlerinin ağırlığını evvelâ kendisine, kendi nefsine hissettirmeyen ve bununla amel etmeye muvaffak olamayanlar; kendilerini tüketirler ve cehaletin kara musluklarına muhtaç kalarak ah-u figan ile yeniden yeniye, her zaman “filan zaman, filan zaman; ben, ben!..” diyerek bitişlerini, iflâslı hallerini, tükenmişliklerini ilân ederler.
Ne sırrını açığa ver, ne her halini anlat, ne övenlere kan, ne herkese güven, ne de meziyetlerinde övün!.. Gel Rabbinin emrettiği gibi sırat-ı müstakimde dosdoğru, ilmiyle amel eden, irfanıyla nur saçan, bir nurlu mü’min ve muvahhid ol!