Farklı hizmet vesileleri ama amaç ve esastaki birlik nasıl sağlanacak?

20. Lem’a’da ‘ehl-i hamiyeti ağlattıracak’ elim ve feci noktalar var. Ama bir şey daha var ki, dersin sonunda akıl, kalp, vicdan, nefis Kur’ânî bir talimden geçmiş oluyorlar ve şifa buluyorlar.

Kur’ân-ı Kerîm, ‘İhtilâfa düşmeyin; sonra cesaretiniz kırılır, kuvvetiniz de elden gider. (Enfal, 46) diyor ve bir İlâhî emir paylaşılıyor. 

O zaman bütün Kur’ân’a hizmet grupları vesileler farklı olmakla birlikte maksatta ve esasta ittifak edecekler. Meslekler aynı, meşrepler farklı olarak.

Bu beraberinde ne getirecek?

Birbirini kabul, birbirini sevme, birbirine yardım, birbirine hüsnüzan; bir problem varsa hüsnü niyetle, insafla; noksanını ikmal, kusurunu setr, ihtiyacına yardım ve birbirleriyle istişare edecekler; birbirlerini bir vücudun organları gibi görecekler. El gözü kör etmeyecek, dil kulağının ayıbını görmeyecek.

Kur’ân’a, imana güzel hizmet edenler tebrik edilecek, desteklenecek, güçlendirilecek, nereden ve kimden olursa olsun istifadelerine taraftar olunacak?

Bu adımları öncelikle bu dersleri çokça okuyanlar başlatacak, bilenler bildiklerini yaşayarak ispat edecekler ve her an kaybetme tehlikesinde oldukları ihlâsı muhafazaya gayret edecekler.

Aynı meslekteki farklı meşrepler meşreplerinin revacına çalışırken, kimsenin tenkisi ile meşgul olmayacak. Allah’ın yardımının, birbiriyle ittihattan olduğunu bilecek. Ve hücum eden dalâlete karşı güçlü ve kuvvetli olacak.

Ortak hukuku çiğneyen olursa, ‘birbirinin noksanını ikmal eder, ayıplarını örter, ihtiyacına yardım eder, vazifesine muavenet eder’ gereği şefkatli bir kardeş olarak, uygun şekilde uzaklaştırmaya çalışır.

Bu, bu kadar zor olmasa gerek. Yoksa avam-ı mü’minin de vebaline girilir.