Bu sözleri, şahit olduğumuz bu soykırım öyle güzel tefsir etti ki… Dünya, zorbalığın “demokrasi” maskesini takmasının belki de en korkunç örneğini seyrederken, İsrail’e, masumlara kan kustururken destek verdi. 

Zaman kim bilir daha hangi parlak maskeleri, kamuflajları nev-i beşerin yüzüne fırlatıp atacak. Kimin gerçek cumhuriyetçi, kimin özgürlük maskesi altında en büyük müstebit olduğunu inceden inceye gösterecek.

Cumhuriyetin yüzüncü yılı coşkuyla kutlanırken, ben konjonktüre uygun olarak perdenin arkasına bakmadan edemiyorum. Günlerdir cumhuriyetin ne olduğuyla alakalı yüzlerce tanım yapılıyor, daha da yapılabilir. Bense bugün ne olduğunu değil, ne olmadığını düşünmek istiyorum. Çünkü “Her şey zıddıyla bilinir.” 

Mesela cumhuriyet, bir insanı yüceltirken milyonlar kahramanı görmezden gelmek, ya da hak ettiği değeri vermemek midir? Cumhuriyet, kolektif hafızayı tamamen yok etmeye çalışmak mıdır ? 

Cumhuriyet, insanı insana kul köle yaparak mutlak bağlılık andlarını içmek ve zorla içirmek midir?

Cumhuriyet, geçmişini tezyif ederken bir medeniyet de inşa edemeyip, toplumunu İtalyan ceza kanunu, İsviçre medeni kanunu, Almanya ticaret kanunuyla yönetmek midir?

Cumhuriyet, seçkin vatandaş ve zavallı halk ayrımı oluşturarak, devlet imkânlarını seçkin vatandaş kitlesine gani gani sunarken, kalan zavallı halk tabakasını ezmek midir? 

Cumhuriyet, inancını yaşamak isteyen insanların tüm sosyal haklarını elinden almak mıdır?

Cumhuriyet, istibdad-ı mutlaka “cumhuriyet” nâmını vermek, irtidad-ı mutlakı rejim altına almak, sefahet-i mutlaka “medeniyet” ismi vermek, cebr-i keyfî-i küfrîye “kanun” ismini takmak mıdır? 

Maalesef günümüzde cumhuriyet ve monarşi, doğru ve yalan gibi, o kadar iç içe girmiş ki, aynı dükkanda satılıyorlar. Propaganda-ı siyaset, yalanı ‘doğru’ maskesi altında sunma konusunda ne kadar mahirse, istibdadı da Cumhuriyet namıyla satmakta o kadar mahir. 

Bu sorular bir mihenk olarak uygulanıp geçmişe, günümüze ve geleceğe bakılarak, bir yönetimin altın mı bakır mı olduğu çok net anlaşılır. Cumhuriyetin yüzüncü yılı diyoruz da... Acaba kaç yıl cumhuriyet adının hakkı verilmiştir diye sorsak, cevabı ne olur bilemiyorum.

Ben isim ve resimden ibaret olan böyle bir cumhuriyetten de, vahşet kusan bu medeniyetten de istifa ediyorum.

Enfüsi dairedeki bağımsızlığını nefsine ve şeytanına karşı kazanan, afaki dairede de cumhuriyetin hakikatini yaşamak ve yaşatmak için adalete, meşverete ve kanun hakimiyetine hizmet eden, istibdadın her türlüsüne de sillesini durmaksızın vuranların bayramını yürekten kutluyorum. Cumhuriyetin güzellikleri katlanarak artarken, o mübarek ismin arkasına sığınan kötülüklerin de yok olması için dua ediyorum. 

Kur’an nurundan gelen “ölsem şehidim, kalırsam gaziyim” fikriyle ölümü gülerek karşılayan, aşkla, şevkle herşeyini feda eden ve şecaatiyle daima Avrupa’yı titreten, adı belki dünyevi, geçici tarih kitaplarında değil ama levh-i mahfuzun elmas sayfalarında yazılı ecdadımızla iftihar ediyor ve bizi de onların nurlu yolunda istikametle yürütmesini, ahiret diyarında da onlara iltihak etmeyi Rabbimden niyaz ediyorum. 

Ne mutlu; Cumhuriyeti istibdadın zulmetinden ayıran, onun ne olduğunu hakkıyla anlayıp sevdasını yaşayan ve yaşatanlara...