Ama çok sayıda seyirci -ki onların çoğu da akraba ve konu komşudur- yaralanmaz. Onlar “atış mesafesinin içinde” ama “ateş yönünün dışında” dururlar.

Düelloya kalkışıp birbirlerine ateş edenler de “fırsat bu fırsat” kabilinden “bir hareket çekerek” kenardakileri avlamazlar.

Zira düello mertlik ister.

Artık gerisini siz anlayın!

***

Kovboy filmlerinde bir de şeriflerle haydutlar arasında kaçmalı-kovalamalı vuruşma sahneleri vardır.

O sahnelerden biri de galiba şöyleydi:

Ateş arasında kalmış olan bir kadın vardır. Zenci kovboy, o kadını ateş altından kurtarıp güvenli bölgeye geçirmek ve vuruşmaya sonrasında devam etmek istemektedir. Bu amaçla hasmına seslenir: “Ateş etme Mayk, arkamda kadın var!”

Gerisini biz hatırlayamıyoruz. Önemli de değil.

Ama bu seçmecede, “kadın”ın “masum” anlamına geldiğini anlıyoruz. Ayrıca, vuruşanların “masumlara dokunmaması gerektiğini” de hepimiz anlıyoruz.

Bu günlerde “arkamda masum var, onu beraberce bu belâdan koruyalım” demesi gereken çok sayıda şerif rozetli insan var.

Diyorlar mı?

Galiba bir kısmı hayır.

Biz yine hatırlatalım:

Masumları korumazsak belâlar artar.

Masumu korumayan adalet hakikî adalet değildir.

Adalet hakikî adalet değilse devlet de hakikî devlet değildir.

Biz hakikî devleti istemeye devam ediyoruz ve edeceğiz.

Bazı niyet okuyucu mezar kazıcılar, bizim gibilere “siz suçluyu korumak istiyorsunuz, ama bunu dolaylı yapıyorsunuz, zaten bu zamanda Devlete ‘masumu korumak gerekir’ diye akıl öğretmeye kalkmak ancak bu anlama gelebilir” diyorlar.

Ne cevap vereceğimizi bilemiyoruz.

Zira saçmalamanın cevabı olmaz.

Zira söyledikleri, Beyazıt Öztürk’ün “psikopat” tiplemesine söylettiğine benziyor: “Hapşırmanı istiyorum, ama ses çıkarmanı istemiyorum!”

Gün gelir, bu yanlışlık da anlaşılır.

Bize “adalet isteme” diye kafa tutan niyet okuyucuların yüzleri kızarır mı? Kızardığını biz görür müyüz?

İkiyüzlülerse bilemeyiz, göremeyiz, görebilemeyiz.