Önceki gün TBMM’de gazetecilerin sorularını cevaplayan “sağlığa siyaset dışı bakan” Fahrettin Koca “lebaleb kongrelerle” ilgili olarak şunları söylemiş:

“Bu konuyu gündemde tutmanın kimseye faydasının olmadığı kanaatindeyim. Bugüne kadar Bilim Kurulu üyelerimiz dahil olmak üzere kapalı ortamlarda virüsün bulaştığını biliyoruz. Bu bilgilendirmede bir değişiklik söz konusu değil, dolayısıyla herkesin bu mücadelede üzerine düşen sorumluluğun gereğini yapması gerektiği kanaatindeyim. Buradan bir ayrıcalık çıkarma hikâyesini oluşturmanın doğru olmadığı kanaatindeyim.”

Bu cümlelerde “Sağlık Bakanı” olarak verdiği bilgi şu: 

“Bilim Kurulu üyelerimiz dahil olmak üzere kapalı ortamlarda virüsün bulaştığını biliyoruz. Bu bilgilendirmede bir değişiklik söz konusu değil.”

Ama açıklamaları bundan ibaret değil. 

Art arda kanaat açıklayabildiğine göre kendisini “Kanaat Açıklama Bakanı” olarak tarif etmek de mümkün. 

Ama bu Bakanlığın adı bizce şöyle olmalı: “Gündem Tesbit Bakanı.” 

Zira “Bu konuyu gündemde tutmanın kimseye faydasının olmadığı kanaatindeyim” cümlesi konuyu gündemde tutanlara yönelik bir teklif ve kanaat. 

Neyin gündemde kalacağına ve neyin gündemden çıkacağına karar verme yetkisi, aslında “gazetecilere ayar verme yetkisi”yle eş anlamda. 

Basın özgürlüğünün dibini henüz bulamadığımız için başka nelerle karşılaşacağımızı bilmiyoruz, ama Sağlık Bakanının Gündem Tesbit Bakanına dönüştürüldüğünü görüp üzülüyoruz. 

Neden böyle oluyor? Cevabı son cümlesinde: 

“Buradan bir ayrıcalık çıkarma hikâyesini oluşturmanın doğru olmadığı kanaatindeyim.”

Sayın Bakan çok ince bir siyasetçi. “AKP kongreleri için ayrıcalık yapılmış değil” demiyor, diyemeyeceğinin de farkında. 

Zaten “herkesin bu mücadelede üzerine düşen sorumluluğun gereğini yapması gerektiği kanaatindeyim” diyerek dolaylı biçimde işin olması gerektiği gibi yürümediğini de söylüyor.

“Ayrıcalık olmuşsa olmuş, ama muhalefete bunu koz olarak kullanma fırsatı vermek yanlış” diyor. “Basın da buna alet olmasın” diyor. Ne de olsa “… Hazretlerinin basını”!

Parti tercihi anlamındaki siyasetle ilgisi sıfır seviyesinde olması gereken sağlık gibi bir konuda bile işi parti kayırmacılığına götürmek bizdeki Başkanlık sisteminin basit yan etkisi. 

Anayasada, kanunlarda ve Türkiye Büyük Millet Meclisi iç tüzüğünde yeri olmayan “Mecliste nöbetçi bakan” uygulaması ve “cumhurbaşkanlığı kabinesi” gibi komedilerin de aslında bu sonucun yansımaları olduğu açık. 

 Bu sebeple: Ey aklı başında siyasîler, bir an evvel bir yolunu bulup bu sistemi parlamenter sisteme çevirin ki “tek adama yaranma” ve “tek adamdan yararlanma” politikasını bitirebilelim.