“Her kesimin içinde fanatikler var. Atatürk’ü sevenler var, sevmeyenler var. Böyle bir mecburiyet de dayatamazsınız. Ama bu ülkenin ortak değerine asla kimsenin hareket etmesine izin vermeyiz. Lanet okumasına asla izin vermeyiz. Duayı fazlasıyla hak eder. Ama ‘Atatürk’ü neden sevmiyorsun’… Bırak da insanlar kimi sevip sevmeyeceklerine kendileri karar versin. Geçmişle ilgili önerim şu… Ali Erbaş’ı birkaç kalem fırçasıyla ifade etmek doğru değil. Şöyle doğru değil, biz geçmişini biliriz çünkü. Ama 17-25 Aralık’a kadar, başkalarının dinî cemaatlerle çok fazla teması olmayabilir. Biz dinî cemaatlerle çok fazla iç içe olduğumuz için, bizim temasımızın olmasında hiçbir yanlışlık yok. Şu anda da temasımızın olduğu cemaatler var. Yarın bunlardan ne çıkar bilemeyiz. İhanet ortaya çıktığında anlaşılır."
Birkaç konu iç içe geçmiş. Metiner Ayasofya’da hutbe saatinde verdiği vaazda İstanbul Fatihi’nin M. Kemal’e denk gelen bedduasını hatırlattı diye “kripto …öcü” olmakla suçlanan Diyanet İşleri Başkanı Prof. Dr. Ali Erbaş Hocayı savunmak istemiş ve 17-25 Aralık 2013’e kadarki ve ondan sonraki geçmişini bildiğini ifade etmiş. Yani “ondan önce ve cemaat iken o da onlarla görüşüyordu, ama o tarihten sonra ve artık ‘…öcü’ sayılmaya başlandıktan itibaren bağını kesti, biz de bunun böyle olduğunu biliyoruz” demek istemiş. Hâlbuki asıl mesele hangi tarihin milat olacağı filan değil, “cemaat eşittir terör örgütü” varsayımıyla yargının zulme alet edilmesi ve bütün cemaatlerin mayınlı alan gibi gösterilmesi.
Bu kısım henüz mayalanmamış hamur, çok su kaldırır. Geçelim.
Devamı daha önemli: “Biz dinî cemaatlerle çok fazla iç içe olduğumuz için, bizim temasımızın olmasında hiçbir yanlışlık yok.”
Bilhassa bu cümle basında “itiraf” olarak lanse edildi. Böyle bakanlar elbette “suçun itirafı” olarak anlıyor ve anlatıyor. Biz ise itiraf, ama suçun değil “ilişkinin itirafı” olarak anlıyoruz; Metiner gibi…
Bir farkla: Bu ilişkinin bir tarafının suçlu sayılıp “ihanet- ticaret- ibadet tabakası” filan ayırılmaksızın, en küçük ferdine kadar yargı alet edilerek cezalandırılmasına karşılık diğer tarafının “Allah bizi affetsin, anlayamamışız” diyerek paçayı sıyırmaya çalışmasının toplumda ve bilhassa AK Parti tabanında hiçbir karşılığının olmadığını da yakından müşahede ediyoruz. Yani batan taraf diğer tarafı da batırıyor. Ya da ilişki ortağını hasım yapıp batıran taraf kendi kendisini de batırmış oluyor.
Siyasete bakanlar bunu net görüyor. Sokakta artık AKP yok. Bir yarısı zaten “…öcü” damgası ile yerin dibine batırılmaya çalışılıyor. Diğer tarafı da evde gizli gizli Gencebay kasetlerinden “Ben ne yaptım kader sana, Mahkûm ettin beni bana”yı dinleyip kafasını duvara vuruyor.
Konuşmada en önemlisi de şu cümleler: “Şu anda da temasımızın olduğu cemaatler var. Yarın bunlardan ne çıkar bilemeyiz. İhanet ortaya çıktığında anlaşılır.”
Sayın Metiner, Cemaatlerden ihanet çıkmaz. Cemaat sivildir. Sivil kaldığı sürece cemaattir. İhanet devletle haksız rekabete dayalı esrarengiz “ilişki kuran”lardan çıkar. Devletle ilişki kurmak ise siyasetçinin “gel gel” diye oy pusulası sallamasına bağlıdır ve asıl büyük ihanet çağıranınkidir. Zaten itibarı yerle bir edilmeye çalışılan cemaatleri bu tür konuşmalarla bir de siz gözden düşürmeyin.
Bir de şunu söyleyelim: Biz bu konularda AKP’nin ileri ya da geri gelenlerinin ne düşündüğü kadar, açık büyük ortak MHP’nin ve bilhassa yedi sene önce hapisten çıktığı gün “cemaatlerin kökünü kazıyacağız” diyen iç ortak Perinçek ve ekibinin ne düşündüğünü ve ne yaptığını(!) merak ediyoruz.