Tek adam var ki kayıtlı adları takma adlarla uzatıyor: SP.

Vuruşanların “şimdilik” dokunmadığı tek adam “Tayyip Abi”, eşi ve çocukları. Damatlar ve dünürler saf dışı. 

Aslında onlara da dokunulmuyor, ama dokunuluyor. 

Görünüşte “kim kime dum duma” bir durum var. Özeti şu:

Kaçanlar ve kovalayanlar şunlar: 

Mafya, türkücü mafya, derin devlet, sığ devlet, iş adamı, pişadamı, siyasetçi ve pissiyasetçi.

Yani aslında oyun planı net.

Bizim gibiler sadece şunu anlıyoruz: 

Devlet devlet gibi yönetilmiyormuş. Pis işlerin kirli adamları temiz kıyafetlerle medya medya geziyormuş. 

Siyasetçinin etrafındaki iş adamları aslında siyasetin pisadamlarıymış. 

“İş adamı medya satın almış” değilmiş, “muktedir siyasetçi” adına emanetçiymiş. 

Zaten üç kuruşluk bir medyamız vardı onu da iki paralık ettiler. 

Rezil etmek için kullanılan malzemeler çakıcı: Tripod, cep telefonu, medya, sosyal medya.

Kullanılan slogan yakıcı: 

Ailesini koruyana, ailenin aslında nasıl korunacağını göstermek gerek. (Ben senin gibi oğullarım ve damatlarım için değil, kızlarım için yakarım dünyayı!)

Kullanılan yeni taktik: Sekiz sene önce “ben temizim sen kirlisin” diyerek merkeze vuranlar vurulmuştu, en iyisi kirlileri tutup öne atmak ve “ben kirliyim sen daha kirlisin” diyerek çevreye vurmalarını sağlamak.

Sekiz sene önce merkez ve birinci halka bombalandı, ama tahribatı engellendi. 

Şimdi ikinci, üçüncü ve dördüncü halka bombalanıyor. Tahribat kaçınılmaz.

Bu taktik kimin taktiği?

Senaryoyu kim yazdı? 

Bizce meçhul.

Arkada yönetmen koltuğunda kim ya da kimler var bilmiyoruz. 

Üstelik üç gündür yaşadığımız milliyetçi soslu terör eylemleriyle, oyunda başka bir perdeye geçilmiş olduğu da anlaşılabiliyor. 

Ayrıca şu kesin ki bu yeni yangının uluslar arası bir boyutu da var. 

Ama “dıj güjler” diyerek geçiştirilemeyecek bir durum da var. 

Zaten medyayı iç siyasetten ve iç siyaseti de dış siyasetten ayrı düşünmek mümkün değil. 

O halde “büyük resmi” görmek için beklemek gerekiyor. 

Hele Pazar geçsin…