“Hiç ölmeyeceğini zanneden biri gibi çalış, yarın ölecek biri gibi de tedbirli ol.” (Câmiu’s-Sagîr, II/12, Hadis No:1201)

Bu (zayıf) rivayet zamanın ruhuna uygun biçimde okunmaya muhtaçtır. Zira bu çağın çetin imtihanlarına bakan yönüyle bize şu hakikati fısıldar:

“Modern çağın ruhuna uygun en dengeli ve dirençli insan modeli, mümindir.”

Çünkü bu çağ, baş döndüren bir hız, sınır tanımayan bir teknolojik aşkınlık ve küçülen bir dünyada yaygınlaşan bir yalnızlık üretmiştir. Bütün bu karmaşa, fânî insan aklını ve kalbini sarsmaktadır. Bu sarsıntının çaresi ise yalnızca imandadır.

Modern Müslüman, dünyaya kök salarak çalışırken, öte âlemi unutmayan bir bilinçle yaşar. Ölmeyecekmiş gibi azimle gayret eder, ama yarın Rabbine kavuşacakmış gibi ahlâkını korur, nefsine set çeker, zulme meyletmez.

Diğerleri, bu çağın içinde savrulmamak için nice değerlerinden feragat etmek zorundayken, Modern Müslüman imanıyla ayakta kalır; zira onun misyonu, yalnız kurtuluşu değil, kurtuluşa vesile olmaktır.

Modern Müslüman, İmam Gazalî’nin kendi döneminde sertçe eleştirdiği kibirli rasyonalistlerle —aklı putlaştıranlarla— ve öte yandan hakikati şekilcilikte arayan, gelenekçiliği kör bir alışkanlığa dönüştürenlerle aynı mesafede duran “vasat ümmet”in canlı bir temsilidir. 

Modern Müslüman, zamanımızın alâmetleriyle şekillenen, tüketim ve hız çağının baş döndürücü girdabında, Bediüzzaman Said Nursî’nin bizi olmaya karşı uyardığı kutsalsız, gayesiz ve ahlâksız bir nihilist canavara dönüşmez — bilakis onun en büyük düşmanıdır.

Modern Müslümanın misyonu, son yüz yılın sessiz kahramanları olan dede ve nenelerinin emanetini omuzlamak; yıkılanı yeniden, daha da sağlam inşa etmektir.

Modern Müslüman, ecdadının yokluklar içinde, tuğla tuğla ördüğü manevî yapıyı hem ihya, hem inşa ile taçlandırmakla mükelleftir. Varlığın değil yokluğun içinde, köylerde, dağ başlarında; kimi zaman horlanarak, kimi zaman dışlanarak, ama inancından bir adım taviz vermeden annelerimizi, babalarımızı okutmaya çalışan dede ve ninelerimizin duasıdır o.

Annesi başörtüsünden ötürü üniversiteden atılmış bir kuşağın çocuğu olarak, o yalnızca doktor, mühendis ya da hukukçu olmak için değil; kendi hukukunu tayin eden, kendi değerlerine göre yaşayan, kendi silâhını da kendi oyuncağını da kendi kelimesini de üreten bir şahsiyet inşa etmek için yola koyulmuştur.

Modern Müslüman, futbol gibi fuzulî görülen alanlarda dahi yalnızca “katılmak” için değil, “en iyisi olmak” için vardır. Çünkü bilir ki, çağın her cephesinde söz söylemek, değeri temsil etmek zorundadır. Onun için dünya nimetleri bir saptırma değil, bir imtihandır; modern araçlar birer tuzak değil, doğru kullanılınca birer emanettir.

Zamana küsmek yerine zamana konuşan, yön veren; şikâyet etmek yerine dönüştüren, dünyaya eklemlenen değil, dünyaya istikamet çizen bir ruhtur Modern Müslüman. Öyle bir şahsiyettir ki, dünyadan çekilse, ardında kalan boşlukla dünyanın dengesi sarsılacak kadar merkezî ve kıymetlidir.

Son yüzyılda, kıtalarımızın her köşesinde; sessizce ezilen, kardeşlerinin haberi olmadan yok edilen çoklarımız oldu. Ama hiçbir gözyaşı boşa akmadı, akmayacak.

Modern Müslüman, kardeşlerinin katlini büyük küçük tüm ekranlarda seyretti; modern canavarların kendini insan, Müslümanı ise böcek sayan halini izledi.

Unutmadı. Unutmayacak. Vakti geldiğinde hesabını soracak.