Evvela şunu kabul etmeli: Problemsiz, sıkıntısız bir dünya yoktur! “İnsan, imtihan, hizmet ve faaliyet” olan yerde sıkıntılar kaçınılmazdır! Ki, bu dünyaya her şeyle ve biribirimizle de imtihan olmak için gönderildik! Mealen şöyle buyurulmaz mı? “Ey insanlar! Sizin bir kısmınızı diğer bir kısmınıza imtihan vesilesi kıldık; bakalım sabredecek misiniz?”1 

Allah bizi anne-babamızla, çocuk, eş, kardeş, akraba, komşu ile, mal ile de imtihan eder. Makam, mevki, yetki, güç, kuvvet verir imtihan eder. Adalet yapıp yapmamakla imtihan eder. İşi ehline verip-vermemekle de imtihan eder. Zalim yöneticileri, yanlış iş yapanları “fiilen, iltizamen ve iltihaken” destekleyip, alkışlayıp ses çıkarmamakla da imtihan eder.  

Bir diğer gerçek de şu ki, Allah imtihan ederken hiç kimseye en küçük bir haksızlık yapmaz: “İnsanların bizzat kendi işledikleri yüzünden karada ve denizde düzen bozuldu, ki Allah yaptıklarının bir kısmını onlara tattırsın; belki de tuttukları kötü yoldan dönerler.”2 

Üçüncü olarak şu sosyal vakıayı bilmeliyiz. Geçmiş peygamberler devrinde, Asr-ı Saadet’te, Peygamberimizin (asm) Hane-i Saadetlerinde de problemler yaşanmıştır. (Ezvac-ı Tahirat’ı serbest bırakma, İfk hadisesi, vs.) Aşere-i Mübeşşere (Cennetle müjdelenen 10 sahabi) ve sairleri arasında da… İslam tarihinde şaheser fetihlerin yapıldığı devrelerde de... Dolayısıyla, ailemizde, akrabalar arasında problem ve sıkıntılar çıkar, çıkabilir, bundan sonra da çıkacaktır! Burada önemli olan, “Biz problemlerin neresindeyiz?” sualini doğru olarak cevaplandırmamızdır: Problem ve sıkıntı çıkaran tarafta mı, yoksa çözmeye çalışan tarafta mıyız?  

Evet, şeytan her zaman, “Nefis ve hevâ ve his ve vehim bazen aldatıyorlar.”3  

Bazen meselelerimizi “sence, bence”lerle halletmeye çalışıyoruz. Problemleri asgariye indirmenin yolu Kur’an ve Sünnet-i Seniyyeye ittiba etmektir. Problemsiz bir insan, bir dünya vardır; o da Cennettir! 

Dipnotlar: 

1-Furkan Suresi, 20.; 

2-Rûm Suresi, 41.; 

3-Lem’alar, Enst./intr., s. 170.; 2-Muhakemat, s. 43.