Türkiye’nin “hibrit/melez demokrasi”den “otoriter rejimler” arasına düşüren, hak ihlâleriyle hukukta, yargının bağımsızlığı ve tarafsızlığında en dibe vurduran “tek adam rejimi”nin şekli göz boyamalarla “makyajlanması” taktiği güdülüyor. Ekonomik çöküşten dış politikadaki fiyaskoya Türkiye’nin problemleri konuşulmaması, milletin gerçek gündeminin karambole getirilmesi hedefleniyor.

Bundandır ki “tek kişilik hükûmet”te yasama ve denetim yetkisi tırpanlanan, en tabii hakkı olan bütçe yapma hakkı elinden alınıp Saraya devredilen Meclise bazı yetkilerinin göstermelik olarak iâdesi benzeri “havuçlar” gösteriliyor.

SAMİMİYETSİZLİK AÇIKÇA İFŞA OLUYOR…

Aslında son iki ayda siyasi iktidarın keyfilikleri, “yeni anayasa” iddiasını, demokratikleşme ve hukuk samimiyetsizliğini ifşa ediyor. Cumhurbaşkanlığı seçimi için “yüzde 50+1” yerine “40+1”in ortaya atılması bunların başında geliyor.  

Ve ne “kamuda tasarruf paketi”nde, ne eğitim câmiasının görüşü alınmadan alelâcele çıkarılan “yeni müfredat” oldubittisinde, ne “savaş ve seferberlik ilânı”nı apar topar tek başına Cumhurbaşkanı’na veren “seferberlik yönetmeliği”nde ve ne de “9. yargı paketi”yle “etki ajanlığı taslağı” emrivakisinde Meclis’le, muhalefetle, sivil toplumla ciddi istişâre yapılmadı.

Bir yandan iktidar mahfillerinden en üst düzeyde muhalefet belediyelerine yeniden “kayyım atanacağı” sinyalleri çakılırken, diğer yandan “tasarruf” perdesinde yine muhalefet belediyelerini iş yapamaz, kredisini sağladıkları projelerini gerçekleştiremez duruma düşürme, başarısız kılma komplosu kuruluyor. İlgili Bakan, muhalefet belediyelerinin gelirlerine el koymaya hazırlandığını bildiriyor.

“OTORİTER REJİM”İ PEKİŞTİRME PLÂNI

“Demokratikleşme”nin olmazsa olmazı olan demokratik eğitimi katleden 12 Eylül darbesinden kalma YÖK’ün yapısının demokratikleşmesine, siyasetin demokratikleşmesi için siyasi partiler ve seçim kanunun düzeltilmesine yanaşılmıyor.

Bu arada iktidardakilerin, topyekûn muhalefeti tahkir eden “zehirli nefret dili”yle muallel kamplaştırma ve kutuplaştırma siyaseti tam gaz sürerken, “tepeden tâlimat”la hukuka ve Anayasaya açıkça aykırı olarak Anayasa Mahkemesi ile AİHM’nin özellikle “hak ihlâlleri”  kararlarının uygulanmasına dair en ufak bir irâde beyânı yok. 

Özetle “tek kişilik yönetim’in eksikliklerinin giderilmesi”nden söz edilirken, tek kelime “tek kişilik rejim”in tasfiyesinden bahsedilmiyor. “Tek adam rejimi”, yetkilerini paylaşma değil, pekiştirme peşinde. Bu hesapla “güçlendirilmiş parlamenter sistem” irâdesini ifna etme emelinde. “Yumuşama-normalleşme süreci”ni ağır kayıpla geçirdiği mahalli seçimlerdeki travmayı atlatma, iktidar partisini konsolide etme; Erdoğan’ın siyasi ömrünü uzatma gayretinde.

Buna karşı “demokratik muhalefet”in, iktidar partisi ile ortaklarının “yeni anayasa revizesi tezgâhı”na gelmemesi; “otoriter rejimi” tahkim tuzaklarına dikkat etmesi gerekiyor.