İlim, insanın kâinatta var olan hakikatleri fark ederek anlamasıyla meydana gelir. “İlim maluma tâbîdir” ifadesi, insanın tekvini kanunları keşfettikçe bilgi ürettiğini açıklar. Kâinat üzerinde kurulmuş bu kanunlar, insanlar tarafından keşfedildikçe ilim dalları oluşmuş, icatlar geliştirilmiş ve insan hayatı kolaylaşmıştır. İlmin nesiller boyunca aktarılması ise yazı ve dil sayesinde mümkün olmuştur. Dilin temelini oluşturan “isim verme” olgusu, Kur’ân’da Hz. Âdem’e isimlerin öğretilmesiyle sembolleşir. Allah, üstünlüğün yaratılış maddesinde değil, ilimde olduğunu göstermek üzere Hz. Âdem’e varlıkların isimlerini bildirmiştir.
Hz. Âdem hem ilk insan, hem ilk peygamber, hem de ilk muallimdir. Ondan sonra gelen peygamberlerin her biri, Allah’ın bildirdiği tekvinî kanunları kavimlerine öğretmiş; bir mesleğin piri olarak insanlara rehberlik etmiştir. Hz. İdris’in terzilerin, Hz. Nuh’un gemicilerin, Hz. Yusuf’un zaman ölçümü ve yönetimin piri kabul edilmesi bunun tarihî bir yansımasıdır.
Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed (asm), kâinat kitabının ve onun fihristesi hükmündeki Kur’ân-ı Kerim’in muallimidir. Kâinattaki delillerle Allah’ın varlığını, kudretini ve isimlerinin tecellilerini açıklayan odur. Bu sebeple “Muallimlik peygamber mesleğidir” denilmiştir.
Bediüzzaman Said Nursî, insanın en tesirli mualliminin annesi olduğunu ifade eder. Annenin çocuğa verdiği ilk telkinler ve manevî dersler, kişiliğin temelini oluşturur. Osmanlı Devleti, bu bakış açısıyla 1870 yılında Dârü’l-Muallimât’ı kurarak kız çocuklarının hem iyi birer anne, hem iyi birer öğretmen olarak yetişmelerini sağlamaya çalışmıştır.
Muallimlik, insanı yücelten, toplumu dönüştüren ve peygamberlerden miras kalan kutlu bir meslektir. Bu yüce görevi üstlenen herkes, insanlığın karanlıktan aydınlığa yürüyüşüne ışık tutan bir muallimdir.
24 KASIM ÖĞRETMENLER GÜNÜ
Köy öğretmenliği yalnızca ders vermek değil, bir toplumun tüm sosyal dokusuna nüfuz eden çok yönlü bir görevdir. Cehalete karşı verilen bu mücadele, muallimliğin neden mukaddes sayıldığını açıkça gösterir.
1970'lerde öğretmen okullarında yetişen nesil için muallimlik bir meslekten çok bir idealdi. Köy öğretmeni, yalnızca okulun değil, köyün tamamının muallimiydi. Doğum ve ölüm ilmühaberlerinden aşı takibine kadar birçok görev üstlenilir; sıhhiye memuru gibi çalışılırdı.
Köy odalarında yaşlılara kitaplar okunur, gençlere okuma yazma kursları düzenlenir, dışarıdan ilkokul diploması almaları sağlanırdı. Köylüyle iç içe yaşamak, sofralarına misafir olmak, fasulyeli tarhanaya kaşık sallamak bu mesleğin tabiatının bir parçasıydı.
İnançlı muallimlik, cehalete karşı yürütülen bir savaşın adıdır. Öğretmenin en büyük silâhı ilimdir. Dağdaki ya da ovadaki fark etmeksizin ulaşılan her köy, öğretmen için kendi köyü sayılırdı.
Köylerden liselere, üniversite amfilerinden toplumun en ücra köşelerine uzanan öğretmenlik serüveni, bir ömür süren bir gönül işidir. Bu sebeple muallimlik, sadece bilgi aktarma değil, insan yetiştirme sanatıdır. Bugün bu yolda emek veren tüm öğretmenler, ülkenin geleceğine ışık tutmaktadır.
Muallimlik kudsî bir vazifedir. Bu yüce mesleğe gönül vermiş tüm öğretmenlerin 24 Kasım Öğretmenler Günü kutlu olsun.