Bu bakımdan Bediüzzaman’ın önemle işaret ettiği üzer “doğru İslâmiyeti ve İslâmiyete lâyık doğruluğu” bilmek ve bildirmek her Müslümanın hakkı ve görevidir.

Dünya Gazetesi’nden Hakan Güldağ, Vahap Munyar ve Şeref Oğuz, ‘Kanaat Önderleriyle Gündem Özel’ programında eski Diyanet İşleri Başkanı ve Kur’ân Araştırmaları Merkezi Başkanı Prof. Ali Bardakoğlu’nu misafir etmişler. Prof. Dr. Bardakoğlu konuşmasında dinin siyaset ve ticarete alet edildiğinden yakınarak, “Bugün Müslümanlar olarak önemli bir sorunla karşı karşıyayız; şekiller özü gölgeledi, araçlar amaç oldu ve sonunda güvenilir insan olma özelliğimiz zayıfladı. (...) Siyasal, sosyal ve ekonomik girişimlerde din üzerinden meşrûiyet ve dünyevî yarar sağlandı. Din ideolojilerle yarıştırıldı. Yeni nesiller de böyle bir atmosferde, sebep ne, sorumlu kim, bunu anlamakta kafa karışıklığı yaşadılar” demiş. (dunya.com, 17 Temmuz 2021)

Eski Diyanet İşleri Başkanı, Prof. Ali Bardakoğlu, yaptığı açıklamalarda şunları da söylemiş: “Din ideolojilerle yarıştırıldı. Bütün bunlar olurken hayatı, olguyu ve bireyin merkezi rolünü göz ardı ettik. Bireyi ve insan faktörünü göz ardı eden bir din olabilir mi? Yeni nesiller de böyle bir atmosferde, sebep ne, sorumlu kim, bunu anlamakta kafa karışıklığı yaşadılar. Din anahtar teslimi bir kurtuluşu garanti etmez, bunu birey sağlayacaktır. Dahası din dünyada gelişmişliği, kalkınmayı, adaletli ve güvenli bir toplum olmayı, insanların barış içinde yaşamasını garanti etmez; insanı bunlara erişmesi için aydınlatır ve teşvik eder.”

“Dindarların eski itibarlarını ve güvenilir olma özelliklerini kaybettikleri gözlemleniyor. Bu tesbite katılıyor musunuz?” sorusuna da Prof. Dr. Bardakoğlu şu cevabı vermiş: “Günümüz Türkiye’sinde dinin şekil olarak daha görünür olduğu, söylemlerimizde dini argüman ve atıfların arttığı doğrudur. Peki dinin bu kadar çok gündemde olması, daha dindar bir toplum olduğumuz, yani dindarlaşmanın arttığı anlamına gelir mi? Bana göre gelmez, aksine bir çürümeye, din üzerinden meşrûiyet arayışına ve kafa karışıklığına da işaret edebilir. (...) Din hakkında sathî bilgileri olan ve gördükleri üzerinden hemen bir yargıda bulunan geniş kesimler, dini tezahürlerin artışı ile dinin amacı olan öze ait davranış kalitesi, ahlâkilik ve samimiyet arasındaki bu çelişkiyi anlamakta zorlanıyor. O zaman da dinin insan hayatında ne anlama geldiğini, işlevini sorgulamaya başlıyor. Bu özellikle genç kuşaklarda açık bir şekilde görülmeye başladı” demiş.

Mütedeyyin ve dindarların ‘güvenilir insan’ olmaktan uzaklaşması kadar büyük bir yanlış, büyük bir yük ve büyük bir yanlış olabilir mi? Düşmanlarının dahi “Güvenilir Muhammed” (asm) dediği bir peygambere ümmet olanlar nasıl olur da bu hale düşer?

Esas bu konular için ‘iyileştirme ve tedavi paket’leri hazırlamak icap etmez mi? Büyük dert belli olduğuna göre mutlaka bu derdi birlikte tedavi etmek durumundayız. En büyük vazife de mütedeyyin insanlara, camialara ve sivil toplum kuruluşu ile ‘kanaat önderleri’ne düşüyor. Haydi ‘güven’i yeniden kazanmak için iş başına...