Dışişleri Bakan Yardımcısı ve Avrupa Birliği (AB) Başkanı Büyükelçi Faruk Kaymakcı, Türkiye’nin Berlin  Büyükelçiliği’nde Türk sivil toplum örgütleriyle düzenlediği toplantıda, Berlin’de gerçekleştirdiği temasları değerlendirmiş ve “Türkiye Almanya ilişkileri gerçek anlamda artık normalleşti diyebiliriz. Ama  normalleşme bizim için yeterli değil. Bizim bunu daha da ileriye götürmemiz lâzım” şeklinde konuşmuş.  Kaymakcı, bu ilişkilerin iyileşmesinin hem bu ülkede yaşayan Türklerin hakları açısından hem de  Türkiye’nin gerek Avrupa’da gerek ötesindeki ağırlığı açısından çok önemli olduğuna işaret etmiş. 2016  sonrası dönemde ilişkilerde bazı gerginlikler olduğunu da ifade eden Kaymakcı. “Ama şu anda artık iki  taraf da bunlara bakmak istemiyor. Herkes bu olaylardan alacağı notu aldı. Önümüzdeki dönem daha iyi  neler yapılabilir bu konuda ilerlemek istiyoruz” demiş. (AA, 10 Eylül 2019)

Almanya özelinde AB ilişkilerini de yorumlayan Kaymakcı, “Birbirimizi suçlayarak veya birbirimize üstünlük  taslayarak bir yere gitmemiz mümkün değil. Ama çıkış yolları nedir, ortak çıkarımız olan şeyler nedir, Türkiye’nin ve Almanya’nın ortak çıkarına, Türkiye’nin ve AB’nin ortak çıkarına adımlar nedir? Bunları konuştuk” ifadelerini kullanmış.

Türkiye ile AB arasındaki Gümrük Birliği’nin güncellenmesi ve vize serbestisi konusundaki gelişmeleri de  yorumlayan Dışişleri Bakan Yardımcısı, Büyükelçi Faruk Kaymakcı şunları da söylemiş: “Burada sorumluluk bizde. Türkiye olarak kalan son 6 kriteri yerine getirmemiz lâzım. 72 kriterden 66’sını yerine getirdik. Son 6 kriteri de umarız önümüzdeki dönem meclisin açılmasıyla birlikte geçireceğimiz bazı yasalarla tamamlayabilirsek vize serbestisinde en azından biz kendi üstümüze düşen sorumluluğu yerine getirmiş olup AB tarafında sağlam bir şekilde talepkâr olabiliriz. (...) Biz hemen sonuç istiyoruz. Tabi sonuçlar almak için Türkiye’de bazı adımları atmamız gerekiyor.”

Keşke demek bir işe yaramaz, ama ‘keşke’ AB ile ilişkiler hep bu bakış açısıyla değerlendirilseydi. Avrupa Birliği ile ilgili konular gündeme geldiğinde selim akılla düşünenler çoğunlukla bu meseleleri hatırlatıyordu. Ancak Türkiye’yi idare edenler hemen her gün bir AB üyesi ülke ile tartışmayı kâr ve kazanç sayıyorlardı. “Bize Kopenhag Kriterleri lâzım değil, olmasa da olur. Ankara Kriterleri der yolumuza devam ederiz” mealindeki meydan okumaların hiçbir anlamı olmadığını görmek için yılların heba edilmesi mi gerekiyordu? Ortak menfaatlerimizin konuşulması gerektiği dün de bilinmiyor muydu? Daha fazla oy almak için yapılan hamasi konuşmalarının Türkiye ve dünya gerçekleriyle örtüşmediğini ancak şimdi mi anladık? “Burada sorumluluk bizde. Türkiye olarak kalan son 6 kriteri yerine getirmemiz lâzım” tesbitini ve bakış açısını baştan beri dile getirmiş olsaydı neticeden millet istifade etmiş olmayacak mıydı?

Her ne ise... Bugün gelinen bu nokta gerçeklerle yüzleşildiğini hatırlatıyor. Temennimiz ve duâmız, bu  anlayışın, bu bakış açısının geçici olmaması. 

Türkiye üzerine düşenleri yaparsa AB yolunun açılmaması için sebep kalmaz. Slogan haline gelmiş bir tesbitle bitirelim: Ezanımızla, bayrağımızla, manevî değerlerimizle AB’ye üye olabiliriz.