Belli bir düzen yoktu, fırsatını bulan gelir dersini alır giderlerdi.

Torunları yanımda okuyan bir amca:

- Hocam ben de okumak istiyorum, deyince ben;

- Olur beraber okur ve öğreniriz. 

Daha önceki bilgileri sorduğumda amca; Yasin, Tebareke, Amme ve küçük bir çok sûreleri kendi kendine ezberlediğini söyledi. 

- Güzel, en iyi bildiğin yeri oku da dinleyelim.

Amcanın güzel bir sesi vardı, ama okuduğu ezberin çoğunluğu yanlıştı, düzeltmeye calışıyordum. Bir ara;

- Hocam daha önce yanlış okuduğumu kimse söylemedi.

Harfleri gösterince azını tanıyordu, başa alsam olmayacak okuduklarını kabul etsem hiç olmayacak.

- Amca sen benim dediklerimi okuyacak, ben de senin yanlışlarını düzeltmeye çalışacağım ve anlaştık.

İki üç ay böyle devam etti, yavaş yavaş harfleri tanımaya, yanlışlarının farkına varmaya başlamıştı. Çok zorlanıyordu bir gün;

- Olmuyor hocam galiba başaramayacağım, bırakacağım deyince;

- Sen bıraksan da ben seni bırakmam. Gelmezsen evine gelir yine sana ders veririm. 

Baktı ki çaresi yok, iki üç ay böyle devam ettik, fazla ilerleme sağlayamıyorduk, eski yanlışları hep sıkıntı veriyordu.

Yeni bir kararla, öğrettiklerimin dışında hiçbir şey okumayacaktı. 

Bayağı faydalı oluyordu harfleri, kelimeleri yavaş da olsa artık öğreniyordu.

Amca gün görmüş, tecrübeler yaşamış, akıllı biri idi, ders bitiminde sohbet ederdik. 

Bir gün;

- Hocam; Zamanın birinde genç ve de kuvvetli bir adam varmış, çift sürme zamanı hayvanlarından biri ölür, parası olmadığından yenisini alamaz, bir tarafa kendisi ve diğer tarafa da öküzü bağlar annesinin yardımı ile tarlasını sürmek zorunda kalırmış.

Ağa onu bu halde görünce; tembel mi tembel, kesse kıyamaz, çift sürmede işe yaramaz, yemeğe gelse başkasına bırakmaz öküzü aklına gelir ve;

- Delikanlı köye git sarı bir öküzüm var getir işinde kullan sonra hesaplaşırız, der.

Delikanlı hiç durur mu? Hemen gider, öküzü getirir. Getirir, ama güçlü kuvvetli öküz hiçbir işe yaramaz.

Delikanlı, tembel öküzü sağlam bir kazığa bağlayıp aç bırakır, kendi öküzünü de iyice besler. Tekrar ikisini de çifte koşar, annesinin eline bir tutam ot verip aç öküzün önünde yürütür. Aç öküz otu almak için uzandığında kadın yürüdüğü için, öküz de yürümeye devam eder. Böylece tarlayı sürer ve tembel öküz de bu şekilde işe yaramaya başlar.

Durumu merak eden ağa delikanlının yanına vardığında hayret etmiş. İşe yaramaz öküz işin ehli olmuş. 

Ağa, evdeki tembel kızı aklına gelmiş ve “Eğer uygun bulursan kızımı da sana vereyim.” dediğinde delikanlı kabul etmiş kızı ile evlenmiş.

Delikanlı bakmış ki, ağa kızı tembel mi tembel hiçbir iş yapmıyor. 

Annesine gizlice, “Anne gelinine hiçbir şey verme, yiyecekleri de sakla, ısrar ederse bir iş yaptır ondan sonra ver.” demiş ve işe gitmiş. 

Gelin öğleye doğru kalktığında “Karnım aç, yemek” dediğinde kaynanası “Kalk buraları süpür belki” cevabını alınca tekrar yatağa uzanmış, ikindiye doğru tekrar “ekmek, su” dediğinde “Kalk çeşmeye git bir kova su al gel” cevabı alınca tekrar yatağa uzanmış.

Acıkmaya dayanamamış, bakmış ki iş yapmadan ekmek de su da yok, başlamış yavaş yavaş iş yapmaya derken günler günleri kovalamış.

Ağa kızını merak edip evine ziyaretine gittiğinde gözüne inanamamış. Tembel kızı çalışkan ve hamarat bir hanım olmuş. 

Atında inip kızını çağırınca kızı “Baba atını bir yere bağla ve gel yardım et, bu evde iş yapmayana ekmek hatta su bile yok.”

Gülüştük ve sözü şöyle bağladı:

- Anladım senin dediğini yapmadan bana da ders de yok, rahat da yok.

Tam iki yıla yakın okuyup Kur’ânı öğrendi. Biz de bu tatlı hatırayı siz değerli okuyucularla paylaşalım dedik.