Bu süreci besleyen çok önemli dayanaklar var. Bunun başında zikredeceğimiz fıtrî olanlar akıl, kalp, ruh, sır ve insanın fizyolojik yapısı. Bilgiyi elde etmek önemli. Ama bilgiyi kullanmak için altyapı lâzım. Bu da ilgi ve sevgi ile sağlanır. Bilginin haml ve hazmedilmesi de önemli bir safha teşkil eder. “Hazm olmayan ilim, telkin edilmemelidir” diyen çağı eğitimcisi, “Âlim-i mürşid koyun olmalı, kuş olmamalı” diyerek verilecek bilginin vücutta nasıl karşılık bulmasının yolunu gösteriyor. Bilgi kadar metod ve onun duygu düşüncelere yedirilmesi de çok önemli.

Michio Kaku gelecekteki ilmî gelişmelerden dem vurarak şöyle değerlendiriyor. Ezber bilgi yerine kavram ve kural odaklı bilgi öne çıkacağını söylüyor. Bilgi kaynaklarının doğru kullanılması, başta bu kaynağı baş aktörü insan unsurunun önemli bir dem tutacağına dem vurarak. Bu da enerjimizi doğru kullanmak noktasında fevkalâde bir sorumluluk bize yüklüyor. Öğretmen, sistem içerisinde yeniden konumlandırılacak olması, süreci planlama noktasında yenilikler getiriyor. Öğretmen, rehber kılavuz danışman rolü üstlenecek “Sizin ders arkadaşınız.” Eğitim sürecine dahil olacak aktif bir vazife yüklenecektir. Birlikte düşünen ortak akıl, ortak tavır, ortak hareket toplumsal bilincin oluşmasını sağlayacak. Fikri hür, vicdanı hür, irfanı hür bir ortamda şuurlu mutlu huzurlu bir nesil yetişmesini amaçlar.

Eğitim, sosyal kültürel dayanakları sağlam esaslar üzerine ikame edilmesi bu üçgene bağlı. Aile okul ve çevre, eğitim ve öğretim faaliyetlerinin dayandığı saçayağını oluşturuyor. İnsanın yaratılış tabiatı yaşadığı çevre faktörü eğitim sürecine katılarak, bilginin verimli bir zamanda nemalanması, insanın kişilik, kimlik ve karakterinin oluşmasına katkı sağlayacak bir eğitim metodolojisi, psikososyal aurasını oluşturacaktır. Geleceğin dünyasını şekillendiren dinamikler bilim teknoloji olduğundan, fert olarak bu süreci yöneten bir özne olarak yetişmesini sağlamaktır. Aile büyükleri bir rol model olarak, öğretmen bir rehber olarak önemli biri aktör olacağından önce fert iyi yetişmeli. Yaşadığı toplumun sosyo kültürel değerlerini hayatında yansıtarak yaşamaktır.

Fen ve felsefenin insana dayattığı realiteyi görmezden gelemeyiz, ama “Herşey iman için, insan için?” felsefesinden hareketle, varlığın kodlarına girerek Yaratıcının kâinat içindeki eserleri; ef’ali, esması, sıfatı, şuunatı, müdakkik bir gözle gözlemleyerek, mümin olmanın şuuru bize insan olmanın gerçek kimliğini kazandıracaktır. Bu da bize kulluk alanı açacak, sosyal alanda erdemli, ahlâklı, inançlı bir insan profili sunacaktır. Zaten eğitimin amacı sadece bilgili bir insan yetiştirmek değil; mutlu, huzurlu, onurlu, erdemli bir insan yetiştirmektir.