Arlington’daki Pentagon çevresindeki pizzacıların Google Haritalar’da gösterdiği “normalden daha yoğun” verisi ile savaş öncesi askerî hareketlilik arasındaki ilişki bazı gelişmelere işaret ediyor gibi duruyor.

1990 yılında CIA’in Irak’ın Kuveyt’i işgalinden hemen öncesindeki bir gecede 21 pizza siparişi vermesi gibi örnekler, pizza kutularının sadece lezzet değil, istihbarat sinyali de taşıyabileceğini gösteriyor. The Economist’ten Alex Selby-Boothroyd’un tespitiyle, bu endeks 1980’lerden beri küresel darbeler ve çatışmalar öncesinde kendini gösteren ilginç bir gösterge hâline gelmiş durumda. CNN’den Wolf Blitzer’ın o yıllarda söylediği “Gazeteciler için en önemli nokta: Her zaman pizzaları izleyin” cümlesi, bu bağlantının esprili ama isabetli bir özeti.

Pizza siparişlerinin başka bir anlamı daha var. Pizza, günlük hayatta masumiyet ve çocuklukla bağdaştırılan basit bir yiyecekken, Epstein davası ve "Pizzagate" iddiaları bağlamında karmaşık bir sembolik anlam kazanmıştır. Bu olaylarda pizza siparişleri, bazı çevrelerce yasa dışı faaliyetlerin (özellikle çocuk istismarı ağlarının) gizli iletişim kodu olarak yorumlanmıştır. Pizzagate iddialarına göre; menü öğeleri ve e-postalardaki pizza referansları ("domuzlu pizza" gibi), şifreli bir dil oluşturuyor ve pedofili ağlarında "kurban"ı temsil ediyordu. Bu bağlamda pizza, görünürdeki sıradanlığın ardına saklanan karanlık gerçeklerin, elitlerin sözde karanlık ağlarının ve masumiyetin nasıl bir örtü olarak kullanılabileceğinin sembolü haline geldi. Epstein vakasıyla ilişkilendirilmesi, bu sembolizmi daha da ürkütücü bir boyuta taşımış, pizzayı kamuoyunun gerçekleri yorumlama/saklama çabasında odak noktası yapmıştır. Hatta öyle ki bu konudaki bazı bilgi ve belgeler internetten kaldırıldı. Sonuçta pizza, tek başına masum olsa da bu bağlamlar onu sıradan olanla rahatsız edici olan arasındaki tehlikeli çelişkiyi temsil eden güçlü bir metafora dönüştürmüştür.

Peki bu dikkat çekici bilgiler, bir mü’minin nazarında ne anlam ifade eder? Bize göre “ister küçük isterse büyük olsun” kâinattaki her hadisede bir sır ve bir hikmet vardır. Bediüzzaman Hazretleri’nin "cüz’îde küllîyi oku" düsturu gereği, pizza siparişleri gibi küçük ve sıradan görünen olaylarda bile bir anlam arayamaz mıyız? Tıpkı Kur’ân’da Firavun’a gönderilen çekirge istilâsı gibi küçük hadiselerin büyük uyarılara işaret olması gibi… Günümüzde de bu çekirge afetinin insanlar için ne kadar zararlı olabileceğini görüyoruz. Demek ki her hadisenin arkasında bir sır vardır.

Alex Selby-Boothroyd’a ait “Pasta grafiklerinin yararlı olmadığını kim söylüyor?” ironisi Pentagon çevresindeki pizza siparişleriyle dünya siyasetindeki askerî hareketlilik arasında kurulan ilginç ilişkiyi yorumlarken aslında çok derin bir noktaya temas ediyor: Görünenin ardında gizli anlamlar var, sıradan verilerde anormal işaretler bulunuyor.

Bediüzzaman, her şeyde kaderin bir cilvesi bulunduğunu; bazılarının celî [açık, anlaşılır], bazılarının ise hafi [gizli, sırlı] olduğunu söylerken, acaba bu türden işaretlere dikkat çekiyor olabilir mi? Pentagon’daki pizza yoğunluğu da zahiren askerî personelin gece çalışması gibi görünse de tekrarlandıkça bir işarete dönüşüyor. Tıpkı bir çekirdeğin koca bir ağacı haber vermesi, bir damlanın okyanusa işaret etmesi gibi, artan pizza siparişi de belki bir küresel gerilimin sessiz habercisi gibi algılanabilir.

Bu çağda, basiretli bir mü’min, sadece Kur’ân ayetlerine değil, kâinata, sosyal hadiselere, sosyal medya akışına, grafiklere, Google verilerine de hikmet nazarıyla bakabilmelidir. Çünkü her şeyde bir “ayet”, bir işaret bir delil vardır. Pizza Endeksi de bu işaretlerden biridir: Gafleti dağıtır, insanı tefekküre ve düşünmeye çağırır.