Önce Kuzey Irak da dahil edilerek Suriye’deki hedefler havadan bombalandı. Ardından kara harekâtının da işareti verildi.

Hava bombardımanına sessiz kalan ABD, Rusya ve AB, bu aşamada devreye girdi ve “itidal” çağrısı yaparak harekâta karşı çıktı.

Bu noktada iktidarın hesabı şu olsa gerek:

Seçim sürecinde, kendisini zora sokan diğer bütün konuları geri bıraktıracak şekilde terörü ve operasyonu öne çıkarmak ve bunun için icabında dünyaya kafa tutmaktan dahi çekinmediği gibi bir mesaj vermek.

Gerçi bölgeyle yakından ilgili dünya güçlerinin örtülü rızası ve yeşil ışığı olmadan bu operasyonu yapamayacağını herkes biliyor.

Ama tribünlere yönelik propaganda öyle yapılacak. “Yine dünyaya meydan okuduk” denilecek. Kimi ne kadar inandırabilirlerse...

İşin iç siyasete bakan cihetine gelirsek:

Bu konular ne zamandır etraf-ı erbaasıyla, bütün yönleriyle ciddi bir şekilde masaya yatırılıp enine boyuna müzakere edilemiyor.

İktidarın “terörle mücadele” siyaseti, sonu gelmeyen sınırötesi operasyonlar, bunların ne getirip ne götürdüğü, harekât bölgelerinden gelen şehit haberleri konuşulamıyor.

Sınırötesi operasyon tezkereleri muhalefetin de desteğiyle otomatiğe bağlanmış gibi Meclisten geçirilip uygulamaya konuluyor.

Bunca şehit verdiğimiz ve vermeye devam ettiğimiz, komşularımızla ilişkilerimizde de en önemli gerilim kaynağını oluşturan böylesine hayatî ve kritik bir konuda izlenen yol ve tatbik edilen politikalar sorgulanamıyor.

Bu konularda sadece HDP’nin itirazları var, ama onun da malûm sebeplerden kaynaklı handikapları yüzünden sesi duyulmuyor.

Oysa gerçek bir demokraside bilhassa bu meselelerin çok daha farklı bir duyarlılıkla takip altında tutulması ve “terörle mücadele”nin yanlış politikaları perdelemek için kullanılmasına izin verilmemesi gerekir. Askerin seçim hesapları için alet edilmesine de.

Bunun yapılamıyor olması, “AKP iktidarında militarizm şekil değiştirerek ve sivil görüntüyle daha da güçlendi” değerlendirmesini tasdik ve teyid eden bir başka işaret.

Parlamenter sistem bunu da bitirmeli.