Doğuştan görme engelli olan ressam Eşref Armağan, nesnelere dokunarak onları resmediyor ve hiç görmeden renkleri kullanabilme yeteneğine sahip.

Ankara’da resim yapmaya devam eden Armağan, resmin kendisi için ne anlam ifade ettiğini şu cümleler ile açıklıyor: “Ressam olup resim çizmek gibi bir hevesim yok, benim hevesim yaşadığım dünyayı tanımak. Yaşadığım dünyayı tanırken de resim yaptım.”

Medyascope’da verdiği röportajda Armağan, “Derler ki anadan doğma hiç görmemiş birisinin doğayı çizmesini bilim adamları çok merak ediyor. Ben hiç resim dersi almadım. Bütün teknikleri kendim keşfettim. Perspektif, gölge, boyut ve ışığı kendi kendime çözdüm. Resim çizerken sol elimi takip ediyorum. Kaldırırsam yapamam. Çünkü bu parmaklarım görüyor. 6 yaşından beri iki avucumla kavradığım şeyin ne olduğunu bilebilirim. Hiçbir zaman babam, “sen yapamazsın, ben halledeyim sana getireyim” demedi” dedi.

Neden yaşadığım dünyayı öğrenmeyeyim?

Armağan, “4-5 yaşlarında görmediğimi babamın söylemesiyle fark ettim.  Sonra kendime ben dünyaya bu şekilde mi geldim, geri dönüş var mı? Yok. Böyle de ölecek miyim? Öleceğim. E ben neden yaşadığım dünyayı öğrenmeyeyim” dedim. Ben kendim çizdiğim bir şeyi ‘tam, güzel oldu aynısıdır’ diyemem. Gören birine göstermem gerekiyor. Ondan sonra onların ‘sen mi yaptın’ diye şaşırmalarından her şeyi tam olarak çizdiğimi öğrendim. İlk sergimi Kadıköy’de belediyenin galerisinde açtım. Öncelikle bir kişi önce ne durumdaysa onu kabullenmesi lâzım. Allah’ın verdiğini kabul edeceksin. Etmezsen ne fark eder. Geriye dönüşü olmayan bir şeyi de kesinlikle düşünmeyeceksin. Eğer bir insan bir şey yapmak, istiyorsa, inatla ve azimle yaparım diyorsa elinden hiçbir şey kurtulmaz. Hiçbir engel onu durduramaz. İşte örnek…” ifadelerini kullandı.

İstanbul - Yeni Asya