Cehalet, fakirlik ve ihtilâfla boğuşan Müslümanların zaaflarından istifade, Avrupa kâfir zalimleri ile Asya münafık zalimleri her fırsatta İslâm’a saldırıyor.

Şu an dünyanın dört bir yanında, zulüm ve esaret altında inleyen, çoğunluğu Müslüman milyonlarca insan var. Sesini duyurabilen var, duyuramayan da... Bunlara karşı ‘sağır sultan’ rolüne bürünen de var; ‘zulüm bizdense, ben bizden değilim’ diye tavır koyan da...

Nemrut’un ateşine odun taşıyanlara karşı, güvercin misali gagasıyla ateşi söndürmek için su taşımak, Hz. İbrahim’den (as) yana safını belli etmektir.

İSLÂM’IN DERDİ BÜYÜK

Müslümanlar bu gün çeşit çeşit istibdat, yanlış tevekkül, kötü ahlâk, nemelâzımcılık, ümitsizlik; şahsî menfaatini düşünmek, cehaletle hak ve hukukunu bilmemek ve körü körüne taassup gibi hastalıklarla, zulme dâvetiye çıkarıyor. Kadere fetva verip adeta ‘biz buna müstehakız’ diyorlar.

Dert büyük dostlar, İslâm’ın derdi büyük! İki cihan saadetinin mutluluk formüllerini taşıyan İslâm’ın fakirlik, gericilik, istibdat ve cehaletle birlikte gösterilmesi, feleğin ters döndüğüne işarettir.

GENÇLER, NEDEN İNANÇSIZLIĞA KAYIYOR?

Ne oldu da, gençler deizme, inançsızlığa kayıyor? Hamiyetli bir kalpten kopup gelen ve ehl-i vicdanı ağlatan şu sözlere kayıtsız kalmak mümkün mü?: “Teessür ve ıztırap karşısında kalbten bir parça kopsaydı, ‘bir genç dinsiz olmuş haberi‘ karşısında o kalbin atom zerrâtı adedince param parça olması lâzım gelir.” 

Bu feryadı susturmak ve engellemek isteyenlerin, sağır kalanların kulakları çınlasın!

Dünyanın dört bir yanında savaş mağduru mülteciler soğuk denizlerde boğulurken, yokluktan çöpü karıştıran, açlıktan susuzluktan ölen, intihar eden insanlar varken ve masum insanlar, kadınlar, bebekler cezaevlerinde çile çekerken, hiçbir şey olmamış gibi davranmak mümkün mü?

Peki, ümitsiz miyiz? Asla! Çare, doğru İslâm’ı yaşamak ve İslâmiyet’e lâyık doğruluğu, yaşayarak göstermek. Amiyâne tabirle çare, İslâm’ı adam gibi yaşamaktır.

HAKSIZLIĞA KARŞI: ELİNLE, DİLİNLE, KALBEN..

İslâm bir yanlışlık, bir haksızlık, bir zulüm gördüğünde Müslüman’a üç yoldan birini tavsiye eder: Biri, eliyle düzeltmek. İslâm âlimleri bunun yetkili idarecilerin görevi olduğunu söylüyor. Çünkü herkes eliyle düzeltmeye kalksa kargaşa çıkar.

Diğeri diliyle düzeltmek. Bunu da âlimlerin usûlüne uygun yapması gerekir. Üçüncüsü ve vatandaşlara düşen ise kalben taraftar olmamak, yüzünü ekşitmek, hadisin tabiriyle “kalben buğz etmek”tir.

ZALİMLERE MEYLETMEYİN!

Hud Sûresi 113. âyetinde vurgulanan zulme taraf olma tehlikesi, her Müslüman’ı titretmelidir: “Bir de zalimlere (sevgi beslemek, yağcılık yapmak veya yaptıkları işlere rızâ göstermek suretiyle) meyletmeyin; sonra size ateş dokunur (Cehennemlik olursunuz). Allah’tan başka yardımcılarınız da yoktur; sonra azabından kurtarılamazsınız.”

Gördüğü bir haksızlığı, bunu önlemekle görevli olan yetkililere haber vermek de bir görevdir.

YENİ ASYA’NIN HİZMETİ

Gazeteciliğin fıtrî yapısında bazı yanlışlıklar olsa bile, hasenatı seyyiatından fazladır. İslâmı dert edinenlerin kitaptan, kalemden, gazeteden, dergiden kısacası medyadan uzak kalması mümkün değildir.

Yeni Asya yaptığı neşriyat hizmetlerinin yanı sıra; “Bir zulme engel olamıyorsanız, onu herkese duyurun!” emrini de bihakkın ifa ediyor. Bu uğurda bedel ödeyerek 52. yaşına ulaştı. Az da olsa manen bir ordu kadar görev yapıyor. ‘Şahısların fâni, dâvânın bâki’ olduğunun şuurunda. Kimler geldi, kimler geçti!

Yeni Asya, kıyamete kadar hak ve istikamet dâvâsına devam edecektir. İnşallah.