Oysa, devlet kumar oynanan mahallere baskın yaparak mücadele ederken, piyango ve çeşitli vesilelerle kumar oynatmaya devam ediyor. Sözde dindarlığı ve maneviyatı ele almaya çalışan hükümet bunu neden göz ardı ediyor?

İnsanımızın cehaleti, bu illetin devamına sebep oluyor. Bu dudum maddi olarak devletin de işine geldiği için kulak ardı ediyor. Mazeretleri; bu paraların bir kısmının çeşitli devlet kurumlarına aktarılması.

Bu atlatmaca ve kandırma ile milletin umudunu piyangoya bağlamak, buna alet ve vesile olanları elbette mes’ul eder. Devlet eliyle piyangonun iptali mümkün iken, bu yapılmıyor.

Çok zamandan beri terbiye-i İslâmiyenin zedelenmesi ile, dini siyasete alet etmeye mecbur olacağından o partinin iktidara gelmemesi lâzımdır ifadesinde, Bediüzzaman’ın ikazlarının ne kadar doğru olduğunu yaşayarak görmekteyiz.

Bu afete heyecan ile katılan safdil ehl-i imana baktığımızda, tahkiki imanın ne derece önemli olduğunu anlıyoruz. Üstadın, “Ben iman üzerine mesaimi teksif etmiş bulunuyorum” sözlerinin ne kadar yerinde olduğunu görüyoruz.

Ümidini kader ve kısmetten sıyırıp, piyangoya kapılmaka çok büyük hata. Bunu, medyanın ve gazetelerin, televizyonların reklâm yaparcasına teşvikleri de ayrıca manasız bir hezeyandır.

Haydi, piyango ve yavruları olan kumar oyunlarını kaldırın. Yoksa, mitinglerde ve televizyonlarda hamaset satmak fayda vermiyor.