"Ümitvar olunuz, şu istikbal inkılâbı içinde en yüksek gür sada İslâm'ın sadası olacaktır."

Piyasalar

Ameline güvenmek, dalâlete atar

Risale-i Nur'dan
19 Temmuz 2019, Cuma

Hâtime

Şu Hâtime, dört çeşit hastalıkları beyan eder ve tedavi çarelerini gösterir.

Birinci hastalık, “yeis”tir.

Arkadaş!

Amele ve tâate muvaffak olamayan azaptan korkar, ye’se düşer. Böyle bir me’yusun gözüne, dinî meselelere münafi edna ve zayıf bir emare, kocaman bir bürhan görünür. Böyle birkaç emareyi elde eder etmez, diğer emarelerin sâikasıyla ilân-ı isyan ederek İslâm dairesinden çıkar, şeytanın ordusuna iltihak eder. Binaenaleyh, a’male muvaffak olamayanlar, ye’se düşmemek için şu âyete müracaat etsin:

[Mealen:] “De ki: Ey günahta aşırı giderek nefislerine zulmetmiş olan kullarım! Allah’ın rahmetinden ümidinizi kesmeyin. Muhakkak ki Allah bütün günahları bağışlar. Şüphesiz ki O çok bağışlayıcı, çok merhamet edicidir.” [Zümer Sûresi: 53.]

İkinci hastalık, “ucb”dur.

Arkadaş!

Ye’se düşen adam, azaptan kurtulmak için, istinad edecek bir noktayı aramaya başlar. Bakar ki, bir miktar hasenât ve kemâlâtı var; hemen o kemâlâtına bel bağlar. 

Güvenerek der ki: “Bu kemâlât beni kurtarır, yeter” diye bir derece rahat eder. Halbuki a’male güvenmek ucbdur, insanı dalâlete atar. Çünkü insanın yaptığı kemâlât ve iyiliklerde hakkı yoktur, mülkü değildir, onlara güvenemez.

Hem insanın vücudu ve cesedi bile onun değildir. Çünkü kendisinin eser-i sanatı değildir. O vücudu yolda bulmuş, lakîta olarak temellük de etmiş değildir. Kıymeti olmayan şeylerden olduğu için yere atılmış da, insan almış değildir. Ancak o vücud hâvî olduğu garip sanat, acib nakışların şehadetiyle, bir Sâni-i Hakîm’in dest-i kudretinden çıkmış kıymettar bir hane olup, insan o hanede emaneten oturur. O vücudda yapılan binlerce tasarrufattan, ancak bir tane insana aittir.

Ve keza, esbab içerisinde en eşref, en kuvvetli bir ihtiyâr sahibi insan iken, ef’al-i ihtiyâriye namıyla kendisine mal zannettiği ef’alin ekl, şürb gibi en âdi bir fiilin husulünde, yüz cüz’ünden ancak bir cüz’ü insana aittir.

[Devamı var]

Mesnevî-i Nuriye, Katre, s. 78

LÛ­GAT­ÇE:

a’mâl: Ameller, işler; iyilikler.

dalâlet: Hak yoldan sapmak.

dest-i kudret: Kudret eli (mecaz).

ef’al-i ihtiyariye: Kişinin kendi isteğiyle yaptığı işler, kişinin kendi ihtiyarî fiilleri.

ekl: Yeme, yemek.

esbab: Sebepler, vasıtalar.

hasenât: İyi ameller, iyi işler, hayırlar.

hâtime: Son söz, bir eserin sonuç kısmı.

hâvî: İçine alan, kapsayan, kuşatan.

lakîta: Atılmış sahipsiz mal.

me’yus: Ye’se düşmüş, ümitsiz, kederli.

münafi: Zıt, aykırı.

Sâni-i Hakîm: Her şeyi sanatla ve hikmetle yaratan Allah.

şürb: İçmek.

tâat: İtaat etme, Allah’ın emirlerini yerine getirip yasaklarından kaçınma; ibadet.

temellük etmek: Sahiplenmek, kendine mal etmek.

ucb: Kendini beğenmişlik, kibir, gurur.

yeis: Ümitsizlik.

Okunma Sayısı: 3229
YASAL UYARI: Sitemizde yayınlanan haber ve yazıların tüm hakları Yeni Asya Gazetesi'ne aittir. Hiçbir haber veya yazının tamamı, kaynak gösterilse dahi özel izin alınmadan kullanılamaz. Ancak alıntılanan haber veya yazının bir bölümü, alıntılanan haber veya yazıya aktif link verilerek kullanılabilir.

Yorumlar

(*)

(*)

(*)

Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış, Türkçe karakter kullanılmayan ve tamamı büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır. İstendiğinde yasal kurumlara verilebilmesi için IP adresiniz kaydedilmektedir.
    (*)

    Namaz Vakitleri

    • İmsak

    • Güneş

    • Öğle

    • İkindi

    • Akşam

    • Yatsı