İzmir’den Ferhat Öğmen: “Peygamberimize (asm) düşmanlık etmiş başlıca müşrikler kimlerdir? Bunların akıbetleri ne olmuştur? Bunlardan Übey ibn-i Halef ile Ümeyye bin Halef aynı şahıs mıdır? Yoksa kardeş midirler? Bu şahıslardan Risale-i Nur’da da bahsediliyor. Bu şahısları kısaca tanıtır mısınız?”
Önceki gün kaldığımız yerden devam edelim:
ÜMEYYE BİN HALEF
Başlangıçta Bilâl-i Habeşî’nin efendisiydi. Hazret-i Bilâl’e (ra) yapmadığını bırakmadı. Dayanılmaz işkenceler, insanlık dışı hakaretler… Hz. Ebu Bekir, Bilâl’i (ra) kurtarana kadar Bilâl’e (ra) çok zulmetti.
Hicretten sonra Bedir Savaşı hazırlıkları sırasında Peygamber Efendimiz (asm) bazı müşriklerin Bedir’de öldürüleceği müjdesini verdi. Bunların içinde Ümeyye bin Halef de vardı. Bu haber Ümeyye’ye ulaşınca, Ümeyye çok korktu. Evine kapandı. Karısına dedi ki: “Muhammed benim öldürüleceğimi söylemiş. Muhammed’in hiç yalan söylediği görülmemiştir. Öyleyse ben de evden dışarı çıkmayacağım!”
Bu korku dolayısıyla Bedir savaşına katılmak istemedi. Ebu Cehil gelerek kendisine:
“Sen Kureyş’in eşrafındansın! Senin savaşa gitmediğin duyulursa hiç kimse savaşa gitmez. Sen git, savaşın başlangıcında bulun. Sonra geri dönersin!” dedi. Ümeyye kabul etti.
En hızlı ve güçlü bir deve satın aldı. Savaşa giderken karısı:
“Muhammed’in dediğini unuttun mu?” deyince:
“Hayır, unutmadım! Savaşın sadece başlangıcında bulunacağım. Sonra geri döneceğim.” dedi. Fakat Ümeyye, Bedir Savaşından bir daha geri dönemedi. Orada öldürüldü.
Ümeyye’nin oğlu Safvan, İslâm düşmanlığını sürdürdü. Tâ ki Mekke’nin fethine kadar… Mekke’nin fethinden sonra Peygamberimizin (asm) umumî affıyla affedilenler arasında Safvan da vardı. Safvan İslâm’a girip girmeyeceği konusunda karar vermek için Hz. Peygamber’den (asm) iki ay süre istedi. Hz. Peygamber (asm) dört ay süre verdi. Fakat bir ay sonra Huneyn Savaşı akabinde, Peygamber Efendimiz’in (asm) cömertliğine ve iltifatına mazhar olunca derhal Müslüman oldu.
ÜBEY İBNİ HALEF
Ümeyye’nin kardeşidir. İslâm düşmanlığında yarışanlardandır. Mekke döneminde bir çürümüş kemik alıp Peygamber Efendimiz’e (asm) gelerek eliyle ufaladıktan sonra: “Bu kemiklerin tekrar dirileceğine inanıyor musun?” diye öldükten sonra dirilişi inkâr etmesi meşhurdur. Peygamberimiz de (asm) “Evet! Seni diriltecek ve Cehenneme sokacak!” buyurdu. Ardından Yasin Sûresinin 77. ve 78. âyetleri nazil oldu.
Hicret esnasında Sevr Dağında Peygamber Efendimiz’in (asm) izini süren Kureyş heyetinin içinde Übey ibni Halef de vardır. Mağaraya kadar gelmişler, “Mağaraya girelim” demişler. Übey demiş ki: “Nasıl girelim? Burada bir ağ görüyorum ki, Muhammed doğmadan yapılmıştır. Bu iki güvercin işte orada duruyor. Adam olsa orada dururlar mı?”1
Mektubat’ta Bediüzzaman Hazretlerinin haber verdiği, Peygamber Efendimiz’in (asm): “Ben kendi elimle Übeyy ibni Halef’i öldüreceğim”2 haberi, Uhud Savaşında gerçekleşmiştir.
Übey Bedir Savaşına katılmış, esir düşmüş, fidye karşılığı serbest bırakılmıştı. Bedir’de öldürülen kardeşinin intikamını almak için bir sene sonra özel beslediği bir atla, başında miğfer, sırtında zırhla Uhud Savaşına katıldı. Savaş esnasında atını Peygamber Efendimiz’in (asm) üzerine sürdü ve meydan okudu. Peygamber Efendimiz (asm) de sahabeleri durdurdu, bizzat kendisi mızrağı ile Übey’in üzerine yürüdü. Übey kaçmaya başladı. Peygamber Efendimiz (asm) ona bir mızrak attı. Mızrak miğferle zırhı arasından Übey’in vücuduna saplandı. Ve Übey bağırarak atından düştü.
Müşrikler Übey’i çadırına götürdüler. Yarasını sarmaya ve kendisini teselli etmeye çalıştılar. “Yaran küçük. Bir şey olmaz” dediler. Übey’in ağzından şu sözler döküldü: “Muhammed bana seni öldüreceğim demişti. Vallahi o bana tükürse yine beni öldürür!”
Ve Mekke’ye dönerken Übey yolda öldü.
NADR BİN HARİS
Peygamber Efendimiz’e (asm) en çok eza ve cefa edenlerin başında gelirdi. Kendisi masalları ve efsaneleri çok iyi bilirdi. Kur’ân âyetleri indikçe, “Muhammed size geçmişlerin masallarını anlatıyor!” diye alay ederdi. Bir defasında Peygamber Efendimiz’i (asm) Hacun yokuşu yanında yalnız görünce öldürmek niyetiyle yanına kadar sokuldu. Fakat birdenbire korkup kaçmaya başladı. Onu kaçarken gören Ebu Cehil: “Neden kaçıyorsun?” dedi. Nadr ise: “Muhammed’in ardına düştüm. Yapayalnızdı; öldürecektim. Ona yaklaşır yaklaşmaz birden başımın üzerinde kocaman karayılanlar gördüm. Ağızlarını açmışlar, dişlerini gıcırdatıyorlardı” dedi.
Ebu Cehil de: “Onun sihirlerinden birisidir” dedi.
Nadr bin Hars Bedir, Savaşına katıldı ve bu savaşta öldürüldü.
Ve daha niceleri… Satırlarımıza sığmaz. Allah nice din düşmanlarının elinden koparıp kurtardığı bu dini, inşaallah dünyanın başına geçirecektir.
Dipnotlar:
1- Kadı Iyâz, eş-Şifâ, 1:313; Ali el-Kari, Şerhu’ş-Şifâ, 1:368. 2- Mektubat, S. 102.