O kişinin kötülüğü, saldırganlığı böyle anlatılır. Onun için köpek ismi sevilmez. Üstad Hazretleri de, keyfi muamele ve kanun hilafında kendisine musallat olanlara bazen bu şekilde ağır ifadeler kullanmıştır. “Hattâ Burdur’da eski muhacirlerden Şebab isminde ümmî bir zât, kayınvalidesiyle beraber tebdil-i hava (hava değişimi) için buraya gelmiş; hem şehrilik itibarıyla benim yanıma geldi. Üç müsellâh (silahlı) jandarma ile camiden istenildi. O memur, hilâf-ı kanun (kanuna aykırı) yaptığı hatayı setretmeye çalışıp, “Afedersiniz, gücenmeyiniz; vazifedir” demiş, sonra “Haydi, git” diyerek ruhsat (izin) vermiş. Bu vakıaya (olaya) sair şeyler ve muameleler kıyas edilse anlaşılır ki, bana karşı sırf keyfî muameledir ki, yılanları, köpekleri bana musallat ediyorlar. Ben de tenezzül etmiyorum ki onlarla uğraşayım. O muzırların şerlerini def etmek için, Cenâb-ı Hakka havale ediyorum.“1 

Köpekler böyle kötü görülmesine rağmen, saldırmayacağından emin olunan köpek sevilir. Köpek de buna karşılık verir. Kendisini seveni, sever köpek. Ekmeğini yediği bir insana bağlanır. Onun bekçiliğini yapar. Sadıktır. Asla ihanet etmez.  

Kur’an’ı Kerim’de de köpekten bahsedilir. Kehf suresinde; “Köpekleri de mağaranın girişinde ön ayaklarını uzatmış yatmakta idi. Eğer onların durumlarına muttali olsa idin dönüp onlardan kaçardın ve gördüklerin yüzünden için korku ile dolardı.” Diyerek köpeğin durumunu anlatır.2 

Yine Kur’an’ı  Kerim’de, avcılık yapanların, eğitilmiş köpeklerin tuttukları avlarının insana helal olduğunu anlatır; ”Kendileri için nelerin helâl kılındığını sana soruyorlar; de ki: Bütün iyi ve temiz şeyler size helâl kılınmıştır. Allah’ın size öğrettiğinden öğretip avcı hale getirdiğiniz hayvanların sizin için yakaladıklarından da yeyin ve üzerine Allah’ın adını anın (besmele çekin). Allah’tan korkun. Allah’ın hesabı pek çabuktur.”3 

Hz. Peygamber’in anlattığına göre, bir adam da bir köpeğe acıması sebebiyle Allah”ın mağfiretine nail olmuştu. Yolculuk sırasında susayan ve bir kuyuya inip su içen adam, çıktığında susuzluktan toprağı yalayan bir köpek görmüştü. Ona karşı merhametli davranarak tekrar kuyuya inmiş, pabucuna doldurduğu suyu çıkarıp köpeğe içirmişti.  

Rahmeti sonsuz olan Yüce Allah, adamın bu davranışını beğenmiş ve onu bağışlamıştı. Sahâbîlerbu garip hadiseyi Hz. Peygamber’den işitince merak ederek sormuşlardı: “Hayvanları sulayınca da sevaba erişir miyiz?” Resûlullah (asm), “Elbette, her hayat sahibini sulama karşılığında size ecir vardır.” buyurmuştu.5  

Allah Resûlü, insanlarla iç içe yaşaması dolayısıyla kediyi ev halkından saymış, köpeklerin ise ancak av ve bekçilik gibi belli amaçlarla beslenebileceğini belirtmiştir.6 

Resûl-i Ekrem (asm), “Allah Teâlâ”nın bütün mahlûkâtına karşı sergilediği merhametli tavrı, hayvanlardan da esirgememiş ve Allah’ın rahmetine mazhar olmanın şartı olarak yaratılanlara merhametli davranmayı önermiştir: 

“Merhamet edene Rahmân da merhamet eder. Siz yerdekilere merhamet edin ki, gökteki de size merhamet etsin.” Yaratan’dan dolayı yaratılanı seven Rahmet Peygamberi, hiçbir canlıyı aşağılamamış, hor görmemiştir. 

Her birinin bir can taşıması dolayısıyla, hayvanların sahip olduğu hakların başında yaşama hakkı gelir. Allah Resûlü, onların bu en temel hakkıyla ilgili olarak, “Hiçbir kişi yoktur ki bir serçeyi yahut ondan daha büyük bir canlıyı haksız yere öldürsün de Yüce Allah ona bunun hesabını sormasın!” buyurmuş ve sebepsiz yere öldürülen serçe gibi hayvanların âhirette, “Yâ Rabbi! Falan beni, herhangi bir fayda elde etmek için değil, boş yere öldürdü!” diyerek öldüren kişi aleyhinde davacı olacağını bildirmiştir. 

İslâm dini, avlanma, korunma veya kurban etme gibi belli gerekçeler dışında gereksiz yere hayvanların öldürülerek telef edilmesini yasaklamıştır. Allah Resûlü, belli şartlar dâhilinde avlanmaya izin vermiş ancak hayvanların etlerini yeme niyeti olmadan sırf zevk için öldürülmelerini yasaklamıştır.7 

Ülkemizde köpekler, zaman zaman insanlara saldırmıştır. Saldırılan insanlardan ölenler olmuştur. Bu hepimizi rahatsız etmiştir. Ama üzücü olaylar sebebiyle toptan uyutma doğru değildir. Zulümdür. Günümüzde bu masum hayvanları da, insanlara zarar vermeden yaşatmamız mümkündür.  

Belediyeler gerekli tedbirleri almak suretiyle hayvanların da hayat haklarını korumaya gayret etmelidir.                 

Dipnotlar:

1- Mektubat. 28.Mektub. 4Mesele, 4Nokta., 2- Kehf Suresi; 18., 3- Maide Suresi;4., 5- Hadislerle İslâm Cilt -3S: 92., 6- Hadislerle İslâm Cilt-5 S: 259., 7-  Hadislerle İslâm Cilt 5 S: 261