Ekonomist olmaya gerek yok: Herkes pahalılığın arttığını yaşayarak görüyor! Adil gelir dağılımı zaten yok. Yine de hiç ümitsizliğe düşmeyelim, kurtuluş mümkün!  

“Bir dert görünürse, devası asandır.” (Bediüzzaman, Münazarat, s. 73.)  

Dert nedir? Sorgusuzluk, şeffafsızlık, denetimsizlik, hukuksuzluk, adaletsizlik… Bunlar da yoksulluk ve sefaleti getiriyor. Çünkü, “Meşrûtiyet ile sû-i istimâlâtın ekser yolları münsed (setlenmiş, kapalı) olur; istibdatta ise açıktır.” (Bediüzzaman, Münâzarât, s. 39.)  

Dert nedir? “Riyaset-i şahsiyedir.” Yani, tek adamcılık, güç ve yetkilerin bir kişi veya zümrede toplanması. Meclis ve şura sistemin diskalifiye edilmesi…  

Dert nedir? “İstibdat, zulüm ve tahakkümdür.” O zaman meşrutiyet/demokrasi, meclis, şura, meşveret/ortak akıl gelmeli. Zira, “Meşrutiyet, adalet ve Şeriattır. Padişah, Peygamberimizin emrine itaat etse ve yoluna gitse halîfedir. Biz de ona itaat edeceğiz. Yoksa, Peygambere tabi olmayıp zulüm edenler, padişah da olsalar haydutturlar.” (Bediüzzaman, Divan-ı Harb-i Örfî, s. 23.) 

Dert nedir? “Bir millet cehaletle hukukunu bilmezse, ehl-i hamiyeti dahi müstebit eder.” (Bediüzzaman, Münazarat, s. 74.) 

Ferasetsizlik, basiretsizlik, dolayısıyla mihenge vurmamak, müfsitleri/bozguncuları alkışlamakla hamiyetlileri haydut haline getirmek: 

“Hiçbir müfsid, ben müfsidim demez. Daima suret-i haktan görünür. Yahut bâtılı hak görür. Evet, kimse demez ayranım ekşidir. Fakat siz mihenge vurmadan almayınız. Zira çok silik söz ticarette geziyor. Hattâ benim sözümü de, ben söylediğim için hüsn-ü zan edip tamamını kabul etmeyiniz. Belki ben de müfsidim. Veya bilmediğim halde ifsad ediyorum.” (Bediüzzaman, Münâzârât, s. 119.) 

Bediüzzaman Hazretleri “Müfsidim veya bilmediğim halde ifsat edebilirim, beni de mihenge vurun!” diyorsa, siyasetçi kim, idareci kim, ağa kim, bey kim!  

Bu prensipler fert, aile, özel şirketler, toplumun her katmanı için geçerli trafik kuralları gibidir, uyan kurtulur. Uymayan ölümcülü dahil trafik kazaları onu bekliyor.