Öncelikle eleştiri hakkını kullanarak siyasî iktidarı tenkit eden bir tweeti atanlar derhal derdest edilirken, “cumhurbaşkanına hakaret”ten otuz bini aşkın vatandaşa soruşturma açılıp on binine ceza verilirken, sosyal medyaya servis edilen iç savaştaki “Suriye hâtırası” silâhlı fotoğraflı saldırgana şimdiye kadar bu konuda hiçbir soruşturma açılmaması dikkat çekici.

Keza günler öncesinden yaptığı keşiflerle, taşıdığı üç silâh ve çok sayıda şarjörle 40-45 kişinin yapacağı -sonradan iptal edilen- saatte yapılacak bir toplantıyı basması, saldırının münferid bir cinâyet olmayıp, Türkiye’yi şiddet, terör, iç çatışma vartasına, yeni bir kargaşa ve kaos fitnesine sürükleme amaçlı olduğunu ele veriyor.

Silâh ve mermileri çantaya doldurup elini kolunu sallaya sallaya soğukkanlılıkla gittiği binada kapıları tek tek kurşunlayıp kırarak tarayacak insan araması saldırının profesyonelce plânladığını su yüzüne çıkarıyor.

7 HAZİRAN-1 KASIM SÜRECİ GİBİ

Aslında her şey 28 Şubat 2015’te Dolmabahçe’deki “çözüm masası”nın bizzat Cumhurbaşkanı’nca devrilmesi ve Demirtaş’ın “seni başkan seçtirmeyeceğiz” çıkışının ardından 7 Haziran seçimlerinde AKP’nin Meclis çoğunluğunu ve tek başına iktidarı kaybetmesiyle başladı.

Anlaşılan, vahim iddialara karşı yargının “siyasetin sopası” haline getirilerek kontrol altında tâlimatlandırıldığı, millet irâdesinin temsilcisi Meclis’in işlevsizleştirilip denetim mekânizmasının ıskartaya çıkarıldığı vartada demokratik siyaset bütünüyle devre dışı bıraktırılmak isteniyor.

Maksat, ekonomiden dış politikada her alanda baş gösteren başarısızlık fiyaskosuyla içine düştüğü çıkmazdan kurtulmak, ortaya saçılan vahim iddiaların üstünün örtülmesini sağlamak.

Bu tezgâhla, “mafya-siyaset-medya-yargı ilişkileri”in araştırılmasına dair muhalefetin Meclis’te verdiği önergelerin “cumhur ittifakı” partilerince reddedilmesi çarpıklığını gürültüye getirmek.

Aylık yüz binlerce lira çifte ve çoklu maaşlı iktidar yandaşı bürokratların sayısının gün geçtikçe deşifre edildiği, bir bakan yardımcısının eşi adına kurulan firmanın bakanlığın e-nabız işlemlerine ilişkin 5 milyonu aşan 20 ihaleyi aldığı “ikinci Ruhsar Pekcan vak’ası” benzeri milletin vicdanını zedeleyen garabetleri karartmak.

Özetle, Cumhurbaşkanı’nca Anayasa ve bütün demokratik teâmüller çiğnenerek muhalefete hükûmeti kurma görevinin verilmediği; dönemin Başbakanı Davutoğlu’nun “Terörle mücadele defterleri açılırsa birçok insan, insan içine çıkamaz!” dediği, 862 sivil vatandaşla, polis ve askerin can verdiği 7 Haziran-1 Kasım (2015) arasındaki “146 günlük” karanlıklı bir devir hortlatılıp yeniden terörün tırmandırıp azdıracak organize bir provokatif eylem olduğu her haliyle sırıtıyor.

Nitekim İzmir saldırısı ve cinâyetinden bir gün sonra iktidar partisi binalarına saldırılacağının söylendiği saatlerde, AKP Diyarbakır Hani ilçe binasına “kimliği meçhul bir kişi”nin gece yarısı molotof kokteyli atıp kaçması bütün bu tesbitleri teyid ediyor.

MANİPÜLASYONLARLA SEÇİMİ KARAMBOLA GETİRMEK

Görünen o ki Türkiye bir defa daha kirli karanlıklı provokasyonların tuzağına çekiliyor; hırsızlık, yolsuzluk, rüşvet, tehdit, şantaj, çökme, uyuşturucu kaçakçılığı benzeri ifşaatlara karşı sıkışan mahfiller devrede; kin ve nefretle toplumun sinir uçları tahrik ediliyor, fay hatları tetikleniyor. Bir yandan “kapatma dâvâsı”yla bu partinin üzerinde demoklesin kılıcı sallandırılırken, diğer yandan bu tür saldırılarla “kaos plânı” devreye sokuluyor.

“Plân”, demokrasiyi askıya almak, Türkiye’yi yeniden bir OHAL ortamına sürüklemek ve “iktidar cephesi”nin bütün anketlerde kaybedeceği bildirilen erken ya da baskın bir seçimi manipülasyonlarla karambola getirip manipüle etmek.

Millet “kaos plânlı” karanlık oyunu bozmalı…