6 Şubat 2023’te yaşanan iki büyük depremin ardından oluşan çok sayıda artçı sarsıntı, hem ülkemizde hem de Suriye genelinde binlerce çocuğun yaralanmasına ve hayatını kaybetmesine yol açmıştı. 

Depremden 1 yıl sonraki durumu değerlendiren UNICEF (Birleşmiş Milletler Çocuklara Yardım Fonu) şu tespitleri yapmış: “Deprem nedeniyle aileler evsiz kaldı; temiz su, eğitim ve tıbbi bakım gibi temel hizmetlere erişemedi. Bu durum, savunmasız çocuklar için koruma risklerini daha da arttırdı. Bölgedeki ailelere insani yardımlar aracılığıyla destek sağlansa da, özellikle de Suriye’de devam eden çatışmalar ve süregiden krizler, çocukların yaşamlarını ve refah durumlarını tehdit etmeye devam ediyor. Suriye genelinde yaklaşık 7,5 milyon çocuk, insani yardıma muhtaç durumda. Türkiye’de ise 3,2 milyon çocuk halen temel hizmetlere erişemiyor. UNICEF, 2024 yılında, savunmasız durumdaki 1,7 milyon çocuğa ulaşmayı planlıyor.

“Depremlerden birkaç hafta sonra her iki ülkeyi de ziyaret eden UNICEF Genel Direktörü Catherine Russell konuyla ilgili olarak; ‘Bir yıl önce Türkiye ve Suriye’yi sarsan depremler milyonlarca çocuğun hayatını bir anda altüst etti. Binlerce kişi hayatını kaybetti. Evler, okullar ve sağlık merkezleri yıkıldı. Çok sayıda çocuk, güvende olma duygusunu yitirdi. Devlet desteği ve insani yardımlar, ailelerin hayatlarını yeniden yoluna koymalarına ve çocukların içinde bulundukları durumu idrak etmelerine yardımcı oldu. Ancak bunlara rağmen, özellikle de Suriye’nin kuzeyinde çok sayıda aile, sonu gelmeyen insani krizden etkilenmeye devam ediyor” demiş. (UNICEF Türkiye Basın Açıklaması, 6 Şubat 2024)

Komşumuz Suriye’de 7,5 milyon çocuğun yardıma muhtaç halde olması başlı başına bir ‘dünya meselesi’ değil mi? UNICEF’in açıklamasına göre Suriye’de 8,5 milyon insana temel hizmetleri sunabilmek için 401,7 milyon dolar tutarında fona ihtiyaç varmış. Bu rakamın dünya milletleri bakımından ‘çerez parası’ndan farkı var mı? Neredeyse bir kişinin dahi karşılayabileceği bu miktarı BM ya da “İslam dünyası” temin edemez mi?

Para ile çözülebilecek dertleri dahi çözemeyen dünya, paranın yeterli olmadığı ‘hastalık’lara deva olabilir mi? Ya bu mesele dünyaya yeterince anlatılamıyor ya da insanlık hükmen vefat etmiş sayılır. Milyar dolarlık servetlere sahip insanlar varken ve yine milyar dolarlık gösterişlere ve israflara para ayrılırken yarım milyar doları ‘insanlık’ için ayıramayan bir dünya huzura ve barışa kavuşabilir mi?