Bundan anlaşılacağı üzere ‘adam’ arama ve ‘adam’lara duyulan ihtiyaç, asırlardan beri devam ediyor. ‘Adam’dan maksadın; iyi, ahlâklı, ehil, işini bilen, yetişmiş insanlar olduğunu her halde izaha gerek olmaz. İşinin ehli olan idareciler de her zaman için ‘adam’ aramış ve ‘adam’ yetiştirmek için emek sarf etmiştir. ‘Adam’sız yola çıkanların hedefe ve maksada ulaşmaları mümkün değildir. Tarih buna şahit.

Günümüzde de, hemen her yerde en büyük ihtiyaç ‘ehliyetli insan, yetişmiş insan, kalifiye eleman’lar değil midir? Bir yanda işsizlik varken, öte yanda ‘kalifiye eleman’ aranması ve ihtiyacı karşılayacak sayıda bulunamaması bunun en büyük delili değil mi? Türkiye’yi idare edenler pek çok ‘boş’ işle meşgul olmak yerine ‘adam’ yetiştirmeye yatırım yapmış olsa bugün çok daha iyi yerlerde olunmaz mıydı? Elbette bu mesele sadece ‘idareciler’in işi de değildir. Türkiye’nin ve milletin menfaatini düşünen sivil toplum kuruluşları, dernekler, vakıflar ve benzeri kuruluşlar da ilk iş olarak ‘adam yetiştirme’ye odaklanmalıydı. Bunun yerine ‘para, mevki ve makam’ peşinde koşanlar oldu ve günün sonunda boşa koştuklarını anladılar.

Almanya kaynaklı bir haber, ‘adam ihtiyacı’nı gündeme taşımış oldu. Habere göre, Kovid-19 salgını, salgın kaynaklı tedarik darboğazları ve yüksek ham madde fiyatlarına rağmen Alman aile şirketlerinin öncelikli olarak “nitelikli çalışan bulma” endişesi taşıdıkları tesbit edilmiş.

Haberde şu bilgiler var: “Alman Aile Şirketleri Birliği’nin 1000 şirketle yaptığı araştırmaya göre, Almanya’da şirketlerin yüzde 67’si nitelikli çalışan bulma sıkıntısından endişeli. Geçen yıl söz konusu oran yüzde 39 olurken, şirketlerin endişelerinde tedarik darboğazları ikinci, artan ham madde fiyatları üçüncü sırada yer alıyor. (...) Ankete göre, aile şirketlerinin yüzde 53’ü gelecek dönemlerde nitelikli işçi sıkıntısının daha da kötüleşmesini bekliyor. Ayrıca şirketlerin yüzde 39’u daha fazla istihdam oluşturmayı planlıyor. Alman Aile Şirketleri Birliği Başkanı Reinhold von Eben-Worlee, konuya ilişkin değerlendirmesinde, şirketlerin gerekli personele sahip olmadığı için teslimat sürelerinin giderek daha fazla ertelendiğini veya şirketlerin yeni siparişleri reddetmek zorunda kaldığını belirtti. Birliğin, AB üyesi olmayan ülkelerden nitelikli işçi için yeni Alman koalisyon hükümetinin planını desteklediklerini aktaran Eben-Worlee, ‘Nitelikli göç, karmaşık bürokratik engeller olmadan mümkün olmalıdır’ ifadesini kullandı. (...) Almanya’da İşverenler Birliği Başkanı Rainer Dulger, 29 Aralık’ta, Yeni Alman hükümetinin Almanya’nın rekabet gücünü korumak için artık iş gücü piyasasındaki yapısal zorluklarla mücadele etmesi gerektiği konusunda uyarılarda bulundu. Dulger, ‘Odaklanılması gereken Alman ekonomisinin en büyük sorunlarından biri olan vasıflı işçi eksikliğini gidermek olmalıdır’ ifadesini kullandı. (...) Nitelikli eleman eksikliği ülkede kronik hale gelirken, ekonomideki büyüme ve istihdamdaki rekor artışa rağmen yaklaşık 1,5 milyon civarında işe uygun eleman bulunamıyor. Uzmanlar, nitelikli eleman açığından dolayı Alman ekonomisinin yılda yaklaşık 30 milyar avro kayba uğradığını tahmin ediyor.” (aa, 4 Ocak 2022)

Peki bu dert sadece Almanya için mi geçerli ? Belki de bu derdin çok daha büyüğü Türkiye’de yaşanıyor, ama biz farkında bile değiliz. Hakikaten, bu konuda yapılan bir araştırma, bir inceleme var mı? Tabiî ki bu araştırmayı yapıp ‘tablo’yu ortaya koyabilmek için de yine ‘adam’a ihtiyaç var. 

Hep birlikte ‘adam’ yetiştirelim vesselâm...