Türkiye’yi idare edenlerin, mevcut iktidarın yanlışların bedelini bütün bir millet ödüyor ve ödüyoruz. Ancak bu gerçekler kontrol altındaki medya vasıtasıyla gizleniyor ve hatta tam tersi propaganda yapılıyor.
Ekonomik Kalkınma ve İş Birliği Örgütü (OECD), Uluslararası Para Fonu (IMF), Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO), Birleşmiş Milletler (BM) gibi bilgileri ‘belge’lere dayanan kuruluşların ortaya koyduğu tablo, ülkemizin pek çok konuda ‘lider’ olduğunu gösteriyormuş. Fakat bu ‘lider’likte can sıkıcı bir ayrıntı var: Liderliğimiz olumsuz anlamda, can yakıcı alanlarda ve ‘sonda birincilik’ gibi bir durum. Bir öğrencinin, “Baba, koşuda birinci oldum. Ama sondan” demesi gibi bir durumla karşı karşıyayız.
Elbette bu durum bizi ümitsizliğe sevk etmemeli. Ancak “Türkiye ve dünya gerçekleri”ni de görmek ve bilmek durumundayız. “Sondan birinci” olduğumuz konuları bilmeliyiz ki bunları düzeltme imkânımız olsun. Görmeyerek, inkâr edere, başkasını suçlayarak “lider ve birinci” olmak mümkün mü?
Konu ile ilgili haberlere bakılırsa, ülkemizin ekonomisindeki bozulma dünyadan ciddi anlamda ayrışmış. İlgili kaynaklara bakıldığında, Türkiye’nin ilk sıralarda yer aldığı ‘veriler’ bozulmadaki derinliği ve büyüklüğü ortaya koyuyor.
En çarpıcı olanlardan biri enflasyon rakamları. Buna göre, Haziran enflasyon verisiyle Türkiye açık ara farkla OECD ülkeleri içinde lider konumda bulunuyor. Türkiye’de enflasyon yüzde 71,6 olurken, hemen ardından gelen Kolombiya’da yüzde 7,2 ve OECD ülkeleri ortalaması yüzde 5,6 şeklinde açıklanmış. Enerji enflasyonu da haliyle yüksek. Haziran ayı verilerine göre, Türkiye’de enerji enflasyonu yüzde 89,8 olurken, Kolombiya’da yüzde 18,3, Belçika’da yüzde 15,1 ve OECD ülkelerinde ortalama yüzde 2,3 oranında görülüyor.
Bir başka liste, çocuklar ve gençler. Çocuk yoksulluğunda, Türkiye’de enflasyondaki yükselişle birlikte yaşanan gelir adaletsizliğinde bozulma artarken, bu listede ikinci sıra yer alıyor. Yine OECD verilerine bakıldığında ne eğitimde ne de iş hayatında yer alan 15-29 yaş aralığındaki gençlikte Türkiye yüzde 27,9 oranında yaklaşık 10 gençten 3’ünü sisteme alamamış görünüyor. (ekonomim.com, 23 Ağustos 2024)
Çalışma hayatı tablomuz da iyi değil. Türkiye’de haftada 60 saatten fazla çalışan kişilerin oranı yüzde 15,1 ile OECD ülkeleri içinde ilk sırada geliyor. ILO verilerine göre, Türkiye, gelişen ve gelişmekte olan ülke ekonomileri içinde, ortalama ücretlerin asgari ücrete en yakın olduğu ekonomilerin başında geliyor. Yani, ‘fukaralıkta eşitlik’ noktasında yol almaya devam ediyoruz.
Netice olarak bu tablo “Büyük Türkiye”ye yakışan bir tablo değil. Dert belli ise ‘çare’ de bellidir. İsraf devri son ermeli ve ‘hak, hukuk, adalet, liyakat’ devri başlamalı vesselam.