Arkadaşının bu tesbitine katılmayan diğeri, “terayağı sürülmüş yüz yere düştüğünde bir de temizliğiyle uğraştığımızdan, sanki ekmeğin her zaman yağ sürülmüş tarafı yere düşüyormuş gibi hatırlıyoruz” diye karşılık verir. 

İddiasında ısrarcı olan ilki, elindeki ekmeğe tereyağı sürer ve ekmeği yere bırakır. Ekmeğin tereyağı sürülmüş yüzü üstte, diğer yüzü altta kalacak şekilde ekmek yere düşer. 

Arkadaşının “bak gördün mü ben haklı çıktım” itirazlarına aldırış etmeyen inatçı adam, kendinden emin bir şekilde şöyle der: “Tereyağını yanlış yüze sürmüşüm…” 

Bugünkü yazımız, yağı bol bulunca çarığına sürenler hakkında… 

Masumiyet karinesinin ceza hukukundaki yansımalarından birisi olan lekelenmeme hakkından söz edelim. 

Suç şüphesi altında olan her bir birey için uygulanması lazım gelen lekelenmeme hakkı, ülkemizde yalnızca “VİP şüpheliler ve sanıklar” söz konusu olduğunda gündeme geliyor. 

Bir suç şüphesi sebebiyle hakkınızda açılan soruşturma ya da kovuşturma sebebiyle yürütülen adli işlemlerin; onur, şeref ve haysiyetinize zarar vermemesi gerekir. 

Suçluluğu henüz sabit görülmeyen kişilerin halk nazarında suçluymuş gibi gösterilmesi ya da yargılamayla ilgisi bulunmayan mahrem sırların dava bahanesiyle ortaya dökülmesi, kişilerin lekelenmeme hakkının ihlalidir. 

Lekelenmeme hakkının ihlal edilmemesi için adli makamların gerekli önlemleri alması ve gerektiği takdirde basın-yayın organlarına da müdahale etmesi gerekir. 

Her şeyden önce, herhangi bir suç işlememiş insanların, gereksiz soruşturmalar ve davalarla muhatap edilmemesi gerekir. 

Adli makamlar bu saydığımız önlemlerden hiçbirini almadığı gibi haksız soruşturma ve davalar sebebiyle kişilerin lekelenmeme hakkını evvela kendileri ihlal ediyorlar. 

Adli Sicil ve İstatistik Genel Müdürlüğünün verilerine göre Türkiye’de 2022 yılında 3.059.894 ceza davası karara bağlanmış. Karara bağlanan dosyalarda sanıklar hakkında verilen kararların yalnızca %40,7’si mahkûmiyet kararıymış. 

Yani savcıların “bu kişi suçludur diyerek” açtığı her yüz davadan yalnızca kırkında o kişi suçlu bulunmuş. Geriye kalan yüzde atmışı ise hakkında açılan haksız davada kendilerini aklamak için didinmiş durmuş. 

Adliye koridorlarında aklanmak için didinenlerin bu süreçte lekelenip lekelenmedikleri ise kimsenin umrunda değil. VİP şüpheli ve sanıklar hariç… 

Mesela Gergerlioğlu’na yönelik hakaret ve tehdit söylemleri sebebiyle hakkında soruşturma açılan Alaaddin Çakıcı hakkında savcılık, şikayet dilekçesi verildikten yedi gün sonra takipsizlik kararı vermiş. Gerekçe Çakıcı’nın lekelenmeme hakkı. 

Yine bazı ünlü futbolcuların isminin karıştığı “fon meselesinde” adli makamlar Fatih Terim’in lekelenmeme hakkını oldukça önemsiyorlar. 

Yerde VİP ekmek görünce üç kere öpüp başlarının üstüne koyan hakim ve savcılar, sıra, sıradanlara geldiğinde ise kahvaltı sofrasındaki kadar rahatlar. 

Ceza davası açılması için aslında yeterli delil bulunmasa da yani ekmeğin yağ sürülmüş yüzü yukarıya baksa da savcıların pek umrunda değil.

Haksız yere yağ sürülmüş ve yere düşmüş kişilerin lekelenmeme hakkını önemsemeyen savcılar, bir de “tereyağını yanlış yüze sürmüşüm” diyor ve verilen beraat kararlarını istinaf ve temyiz ederek beraat kararlarının kesinleşmesini geciktiriyorlar.

Ama her inatçı lekeyi çıkaran bir leke sökücü bulunur elbet!