Sahâbe; Resûl-i Ekrem Sallallâhu aleyhi ve sellemin en îmanlı, en hayırlı, en ihlâslı, en fazîletli, en îsarlı, en fedâkâr, en sâdık, en izzetli, en dürüst ve en kahraman arkadaşlarıdır.

İşte bu îman, cesâret ve kahramanlık sâhibi Sahâbe’den biri de Abdulâh bin Huzâfe’dir.

Abdullah, Sûriye’de çarpışırken düşmana esir düştü. Onu, düşman komutanınn huzûruna çıkardılar ve bu Peygamber’in ashâbındandır, dediler.

Kral, Abdullah bin Huzâfe’ye Hıristiyan olması için teklifte bulundu. Hıristiyan olduğu takdirde; önemli mevkî ve makamlarla birlikte pek çok servet ve mal verileceğini de söyledi.

Abdullah, bu makamları ve dünyevî para ve servetleri kabul etmedi. Kral bu defa onu ölümle tehdit etti. Abdullah’ın buna da hiç aldırmadığını ve önem vermediğini görünce: “Eğer alnımdan öpersen, senin hayâtını bağışlayacağım!” dedi. Abdullah buna da aldırmadı.

Kral tekrar: “Eğer alnımdan öpersen, senin hayâtınla birlikte 100 esir müslümanı da ölümden kurtaracağım, diye söz verdi.

Bunun üzerine Abdullah bin Huzâfe, kralın alnından öperek 100 müslümanın hayâtını kurtardı.

Medine’ye döndüler. Hz. Ömer, Abdullâh’ın bu başarı ve kahramanlığını övdü ve halka hitâben: “Bugün Abdullâh’ın alnından öpmek her müslümanın görevidir” dedi ve Abdullâh’ın alnından ilk öpen Hz. Ömer oldu. Peygamberimizin en sâdık ve en Samîmî arkadaşları olan Sahâbe güzel ahlâk bakımından da en yüce mertebede idiler.

Îman, istikâmet, ihlâs, üzere kalınız.