Cenab-ı Hak bir dişi ile bir erkeği vesile kılarak bütün canlılar, hatta cansızlar gibi onu da şu âleme göndermiştir. Kur’ân’da onun en güzel surette yaratıldığı belirtilmektedir. Güçsüz ve her bakımdan her şeye muhtaç olan insan şu kâinatın tabiri câizse rahmi olan dünyada Rahîm isminin tecellisine mazhar kılınmıştır. Orada her ihtiyacı en mükemmel bir şekilde karşılanarak yoğun bakıma alınmıştır. Bu ise kendisine önem verildiğinin bir göstergesidir. Neticede ahiret âlemine doğacaktır. Diğer varlıklarda (cinler, melekler ve diğer ruhanîler dahil) kısıtlı olan maddî ve manevî hissiyat onda sonsuza açılmıştır. Çünkü o “ahsen-i takvim” dir. Yani en güzeldir…

İşte şu insan Kur’ân’da yalnız ve yalnız Allah’a ibadet için yaratıldığı ihtarına muhataptır. Çünkü etten kemikten olan bedeninde akıl, şuur, kalp vicdan gibi âlî hislerin takıldığı yüce bir ruh ile cihazlandırılmıştır. Ve insan yaratıcısını tanımak ve ona teslim olmak kabiliyetine bu hisler aracılığı ile ulaştırılmıştır.

Madem ölüm haktır. Hem madem şu hayat bitecektir. Et, kemik ve kandan ibaret olan bu beden o toprağın altına girecektir. Doymak bilmeyen arzuları burada sonuçsuz kalacaktır. Hem de şu dünyanın dağvarî hadisat dalgaları dünyasını dehşetle sarsmaktadır. Onu koruyacak güvenli bir dağ, bir dayanak ve bir sahil-i selamete ihtiyacı vardır. İşte o dağ Cebel-i Cûdî1olan iman ve İslâmdır. Ancak iman ve İslâm ile insanın sonsuza açılan duyguları dünyada ve ahirette tatmin olabilecektir.

Ya değilse, iman ve İslâm’dan uzak bir şekilde yaşayan, Kur’ân’ı ve kâinatı okumayan, anlatıcıları dinlemeyen yaratıcısını tanımayan, kendi mahiyetinden ve vazifelerinden bîhaber olan insan; topraktan olan ve tekrar toprağa karışacak bedeninin acziyeti ve hayatındaki fakirliği ile güven bunalımı yaşayacaktır. İman ve İslâm dışında güvendiği dağlar dünyada karlı ve dondurucu, ahirette ise harlı ve lavlı olacaktır. 

Dipnot:

1-Cebel-i Cûdî: Kur’ân’da Nuh’un (as) gemisinin tufandan sonra karar kıldığı belirtilen Cudi dağı.