Her gün yüzlerce, binlerce insan nereye gidiyor? İşte insan bu soruların hakikî cevabına ulaştığında insan olma vasfını kazanıyor. Ne kadar inanırsak inanalım çoğu zaman gaflet içinde, hiç ölmeyecek miş gibi yaşıyoruz. O kadar çok ölüm haberi alıyoruz ki sadece başsağlığı dileyip ölümün bize uğramasını istemiyor gibi kapatıyoruz konuyu. Bugün de kapattık konuyu peki ne kadar daha kapatacağız ölümün kapısını. Her an ölüm ile burun buruna olduğumuzun farkında bile olamıyoruz. Farkına vardığımız an ise yeni bir hayatın başlangıcı oluyor.

Rabbim’in en sevdiğim insanı benden aldığını öğrendiğimde geç olsa da, benim için yeni bir hayatın başlangıcı olacaktı. Nasıl olur? Allah beni neden üzdü? Peki bir daha görecek miyim? gibi sorular soruyordum kendime, çevreme… Kader demişlerdi, herkesin bir vakti var demişlerdi… Bunlara o kadar yabancıydım ki… Aldığım cevaplara inanmış gibi yaparak, kalbimin bir köşesinde hep bu soruları tutarak gerçekten alacağım cevabı bekliyordum. Yıllar sonra sakladığım soruların cevabını Rabbim bana Risale-i Nur vasıtasıyla verdi. “Sizlere müjde! Mevt i’dam değil, hiçlik değil, fena değil, inkıraz değil, sönmek değil, firak-ı ebedî değil, adem değil, tesadüf değil, fâilsiz bir in’idam değil. Belki bir Fâil-i Hakîm-i Rahîm tarafından bir terhistir, bir tebdil-i mekândır. Saadet-i Ebediye tarafına, vatan-ı aslîlerine bir sevkiyattır. Yüzde doksandokuz ahbabın mecma’ı olan âlem-i berzaha bir visal kapısıdır.” Ölüm Allah’ın yarattığı bir terhis bir mekân değişimidir. Sıkıntılı dünya hayatından saadet ve insanın asıl vatanı hükmünde olan Cennete bir sevkiyattır. Yani ölüm aslında yeniden dirilişin vesilesidir. 

Okuduğum her hakikat bana şunu öğretti, hâlâ hayatta olan bizler için uyandığımız her sabah yeni bir hayatın başlangıcı. Ve bugün de ölüm hakikatini anlamak, ölümü gülerek karşılamak için Rabbim bize bir şans daha verdi. 

Ve bize verilen bu şansı değerlendirmenin yolunu Üstad Hazretleri Risale-i Nur deryasının içinde bize gösteriyor: “Ey kendini insan bilen insan! Kendini oku. Yoksa hayvan ve câmid hükmünde insan olmak ihtimali var.” Gözümüzü açtığımız her yeni güne bu sözle devam etmek…  Okumak, kendini okumak, kâinatı okumak… 

Ölümü gülerek karşılayarak, Cennette buluşmak duâsıyla…