Yıllardır süren akreditasyon (gazeteciler ve gazeteler arasında ayrımcılık) ayıbı devam ediyor. Sivil toplum kuruluşları dahi “akredite olmayanlar toplantıya giremeyecektir” diye not düşüyorlar. Bu ayrımcılığı kim yaparsa yapsın katmerli ayıptır. Ve bu ayıp yıllardır devam ediyor. Bu durumda da hâlâ basın hürriyetinden bahsedilmesinin bir anlamı kalmadı. Anayasa’da yazan “Basın hürdür, sansür edilemez” hükmü kâğıt üzerinde kalıyor. Geldiğimiz noktada demokrasinin vazgeçilmezleri arasında yer alan basın hürriyetinden söz etmek imkânsız hale geldi. 

Medyanın sıkıntılarından birisi ekonomik ama akreditasyon ayıbından tutun da Basın İlân Kurumu’nun bazı gazetelere uyguladığı ilân kesme cezası ya da sınırsız olarak ilân vermemesi, RTÜK’ün “muhalif” diye târif edilen televizyonlara ağır cezalar vermesinden Cumhurbaşkanlığı İletişim Başkanlığı’nın bazı gazetecilerin haksız ve hukuksuz basın kartını yenilememesine kadar gazeteciler birçok mesele ile karşı karşıya... Yıllardır bunlar dile getirilmesine rağmen bu sıkıntıların hiç birisi giderilmezken adeta kabuk bağladı. 

*** 

KENDİ ÜYESİNE DAHİ SAHİP ÇIKMIYORLAR 

Bu arada esas üzücü olan da basın örgütlerinin yeterince bu meselelerin üzerinde durmaması, sadece “özel günler”de bir açıklama ile geçiştirmesi, bir eylem ortaya konulamamasıdır. Meclis’i harekete geçirmekten tutun da, İletişim Başkanlığı önünde açıklama yapılmasına kadar birçok eylem yapılabilecekken, sessiz kalmaları sansür, ayrımcılık, baskı yapanları da cesaretlendiriyor. 

Medyanın örgütlü olduğu onlarca dernek, federasyon olmasına rağmen içinde üyelerinin de olduğu basın kartı yenilenmeyen gazetecilerle ilgili kuvvetli bir tepki göstermemeleri, bu hukuksuzluk karşısında sessizliğini koruyor olmaları da ayrı bir garabet.   

*** 

HABER ALMA HAKKI İHLAL EDİLİYOR!  

Binlerce olduğu söylenen, sayısı dahi belli olamayan basın kartı değiştirilmemesi konusu bunlardan birisi. 2019 yılında Basın Yayın Enformasyon Genel Müdürlüğü bünyesindeki Basın Kartları Komisyonu’nun Cumhurbaşkanlığı İletişim Başkanlığı’na bağlanmasının ardından turkuaz basın kartına (eski adıyla sarı basın kartı) geçilmesiyle başlayan “değiştirmeme” ya da “yenilememe” gazetecileri mağdur ediyor. Bu büyük mağduriyet konusunda da basın örgütleri şimdiye kadar bir adım atmış değiller. 

İletişim Başkanlığının basın kartları yenilenmemeye gerekçe oluşturmak adına Basın Kartı Yönetmeliği’nde yaptığı değişiklik Danıştay tarafından yürütmesi durdurulmasına rağmen bu karara uyup basın kartlarını değiştirmek yerine başka bir yönetmelik hazırlayıp Danıştay’a sunmuş, bu yönetmelik de iptal edilmesine rağmen hâlâ basın kartları yenilenmiyor.  

Hatta, 20 yıl basın kartı taşıyanlara komisyon kararıyla verilen Sürekli Basın Kartları’nın da yenilenmemesini de hukukla izah etmek mümkün değil.    

Basın kartlarının yenilenmemesi en başta da haber alma hakkının engellenmesi anlamına geliyor.  

*** 

GAZETECİLERİN HAKKI, HUKUKU BÖYLE Mİ KORUNUYOR? 

Bütün bu uygulamalara rağmen, Çalışan Gazeteciler Günü’nde İletişim Başkanı Fahrettin Altun’un, “…Önümüzdeki süreçte de basın mensuplarının hakkını, hukukunu korumaya, mesleki yaşamlarını kolaylaştırmaya, tüm dünyada örnek çalışmalar gerçekleştirmeleri adına kendilerine destek olmaya devam edeceğiz” demesine ne demeli… 

“Basın kartları yenilenmeyen gazetecilerin hakkı, hukuku ne olacak?” sorusuna nasıl bir cevap verilir… 

Sayın Altun, yüzlerce gazeteci, haksız, hukuksuz uygulamanın sona ermesi ve basın kartlarının yenilenmesini bekliyor. Hem de hemen…