O alemlere rahmet.

Âlemler ona hasret.

Onün doğduğu gece.

Kaybolur elbet zulmet.

Kâbe’de putlar düştü.

Bu gerçekleşen düştü.

Onun doğduğu gece.

Tevhide yürüyüştü.

Alem nurlarla doldu.

Her yer aydınlık oldu.

Onun doğduğu gece.

Küfrün benzi hep soldu.

Kurudu Sava gölü.

Hak geldi batıl ölü.

Batıl olan her bir şey,

Yandı savruldu külü.

Mecusi’nin ateşi.

Söndü bitmişti işi.

Zail olunca batıl.

Hakka yöneldi kişi.

Kisra’nın sarayında

Şerefeler bir anda

Onun doğduğu gece.

Yıkılıp çöktü orda

Tüm mevcudata bakın.

Yıldızlar yere yakın.

Müjdeler akın akın

Onun doğduğu gece.

Sanemler ve hatifler.

Cinniler ve kahinler,

Cemadat ve nebatat,

Müjdeliyor o gece.

Arif-i billah olan,

Tevrat, İncil okuyan

Suhuf, Zebur’dan duyan,

Müjdeledi o gece

Mucize-i bahire.

Ders veriyor beşere

Batıl olan şeylere

Sakın tapma der yine.

Ateşperestlik yasak

Fars devleti olur yok.

Ne kadar batıl varsa

Yok olacak kalkacak.

Aleme rahmet yağar.

Şerre galiptir ahyar.

Bu kadar büyük bir kâr.

Son din İslamiyet var

Mevcudatın her biri

Müjdeler peygamberi.

Veladet gecesinde

Kurtarıyor beşerî.

Bu çok mesut bir andır.

Hatem-ül enbiyadır.

Dünyaya teşrifiyle,

Dünya elbet bahardır.

Nereden geldiğini,

Nereye gittiğini

Öğrendi gayesini

Bildi abdiyetini.