Suriye’de de 2011-2012’de başlayan gösteriler “sosyo-ekonomik, hak, adalet, hürriyet” temelli olmuştu.

Ancak Suriye’deki gelişmeler ülkeyi oyun sahası haline getirmiştir. Buna bir de Suriye’deki muhtelif etnik grupların dahil olduğu bilinmektedir. Böylece ülke uluslar arası, bölgesel ve yerel unsurların mücadele ettiği satranç tahtası oldu. Hatta bölge bir dönem IŞİD/DAEŞ/DEAŞ’ın militanlarının işgaline maruz kaldı.

Sorunun başlangıcından bugüne kadar Cenevre görüşmeleri ve sonrasında Astana süreci gibi diplomasî yolları işletilmeye çalışıldı. Ancak bunlarında sahada uygulanabilirliği hep tartışıla geldi.

Suriye’de olup bitenler, elbette en uzun sınıra sahip Türkiye’yi çok yakından ilgilendiriyor. Suriye’deki istikrarsızlık, Türkiye ile olan ticarî ilişkileri durma noktasına getirdi. Türkiye sınır güvenliğine daha fazla önem vermeye ve enerji harcamaya başladı. Sınırdaki beton duvar ve elektronik donanımı bunun bir delili. İşin bir başka yönü de insanî durum. Suriye’de savaştan kaçan milyonlarca kişi Türkiye sınırına dayandı. Kızılay’dan 2012 yılında canlı yayınlardan yapılan açıklamada “100 bin mülteci kırmızı çizgimiz” denildi. Fakat günümüzde Türkiye’de 4 buçuk milyon Suriyeli mülteciden bahsediliyor. Türkiye mülteciler için “açık kapı” politikası uyguladı. 

ABD’nin bölgede PYD/YPG ve SDG’yi eğitmesi, teçhizat bakımından donatması ve PKK’nın uzantısı oldukları halde bu iki örgütü terör listesine almayarak ilişkilerini devam ettirmesi, Türkiye’yi rahatsız eden en önemli konulardandır.

Sonuçta ABD Başkanı Donald Trump, Türkiye’nin operasyonunu başlangıçta kabul ederken, aynı günün akşamında tam tersi açıklamalarda bulundu. Trump’ın davranış ve uslûbunu diplomatik nezaket kurallarının kalıplarına sığdırmak ise oldukça güç. Kısaca güvenlik başta olmak üzere bütün bunlar Türkiye’yi “Barış Pınarı Harekâtı”nı başlatmasına sebep oldu.

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın Birleşmiş Milletler (BM) Genel Kurulu’ndaki konuşmasında Suriye konusuna geniş yer verdi. Erdoğan “bölgenin derinliğinin Rakka’ya kadar götürülebilirse, yerleştirilecek mülteci sayısının 3 milyona kadar çıkartılabileceğinin” de altını çizdi. Fakat önemli bir nokta var. O da Türkiye’deki mültecilerin, güvenli bölgeye yerleşmek isteyip istemeyeceğidir. 

Mültecileri güvenli bölgeye yerleştirme düşüncesi, Türkiye’nin “açık kapı” politikasının değiştiğine işaret etmektedir. Yeni gelen mültecilerin Türkiye’ye alınmadığı ve Suriye topraklarında Türkiye’nin yardımıyla günlük hayatlarını sürdürdükleri belirtiliyor. Açık kapı / Ensar-Muhacir politikasından, oluşturulacak güvenli bölgede mültecileri iskân edelim noktasına gelmiş bulunuyoruz. Türkiye’nin hâl-i hazırda yürüttüğü harekât sonucunda oluşturmayı amaçladığı güvenli bölgenin, güvenliğinin sağlanmasının sürdürülebilirliği de önem arz ediyor.

Operasyon bölgesinde tutuklu bulunan IŞİD militanlarının akıbetinin ne olacağı ayrı bir merak konusudur. 

Başka bir deyişle sadece askerî ve siyasî yönleriyle öne çıkan harekâtı, insanî yönüyle de okumak gerekiyor. Hamasetten uzak ve akl-ı selimle düşünüp hareket etmeye her zamankinden daha çok ihtiyacımız var. Duâlarımız askerimizin ve masum sivillerin, yaralı ve şehit vermeden harekâtın başarıyla tamamlanmasıdır.