Şu ahirzamanın dağlarvari hadisatı, yalçın kayalıkları, dipsiz çukur ve uçurumları arasında, işi en çok zor alan insan mü’min, muvahhid Müslümanlardır.
Evvelâ çok çok kuvvetli bir iman lâzım! Hem de tahkiki iman ve mertebeleri… Saniyen/ikinci olarak bu tahkiki imanın mertebelerinde yaşayabilmek, hayatın içinde bu imanlı yaşayışı fiile, amele, faaliyete ve harekete dökebilmek lâzım.
İman zaafının getirdiği, kazandırdığı; kizbe/yalancılığa, riyakârlığa/ ikiyüzlülüğe, sefahate, dalâlete, münafıklığa, adaletsizliğe, ümitsizliğe, gurur ve kibire kuvvetli bir tahkikî imanla, tahkikî imanın; ilmelyakin, aynelyakin ve hakkalyakin mertebeleriyle marifetullahı, muhabbetullahı elde ederek, kesin hatlarıyla ve tavizsiz olarak dur diyebilmemiz elzemdir, lâzımdır ve gerekmektedir.
Bir mü’min doğru olsa, doğruluğu diğer mü’minlerin üzerinde yansırsa, görülürse; topyekûn Müslümanlara bu doğruluk tahkikî bir şekilde yayılırsa, kabul görülürse ve uygulanırsa; inanın insanlık da bu muazzam doğruluk karşısında elif gibi dosdoğru olmaya çalışır ve mazide olduğu gibi asırlarca da bu doğruluğa başkaldıramaz ve üzerlerinde hükümferma kılarlar.
Dünya metaına aldanmayarak, ne olmuşluk ve sefahatin, israfatın, zehirli kuyularına düşmeyerek imanlı bir insanın elde edeceği tek şey TAHKİKÎ İMANI elde etmek olmalıdır.
Gururdan, böbürlenmekten, kendini beğenmişlikten, sadece kendi menfaatini düşünmekten, gösterişten; insan ve mü’min ehl-i iman ancak ve ancak tahkikî imanı elde etmekle kurtulur. Yoksa bu olumsuz ve benfi davranışlarının tuzağına/dâmına düşüp hem bu dünyasının, hem de ahiret hayatının mavf ve perişan olmasına sebebiyet verir, basamak yapar.
Zahirde tek tek küçük ve ehemmiyetsiz görünen bu basamaklar maalesef iman kalesini yavaş yavaş ve etrafına yayılarak yıkar geçer.
Yıkılan iman kalesinin taşlarının yerine de; zaaf-ı imandan neş’et eden ve bulaşıcı hastalık gibi yayılan: Yalancılık, riyakârlık, münafıklık, gösteriş ve sefahat, adaletsizlik, küfür ve dalâlet zebani fikirleri yerleşiverir. Unutmayalım yapmak zor, yıkmak çok çok kolaydır.
Maddî hayatın kokuşmuşluğu ve süfliliği; manevî hayata anında ve derinden tesir eder ve müsbeti kaldırarak menfiliği yerine ikame eder. Bu bakımdan beyaz iman sahifesinde hiçbir zaman küçük menfi siyah noktacıkların olmasına meydan vermeyelim ve müsaade etmeyelim. Siyah noktalar çoğalarak “kara bir sahife” haline dönüşen iman kalesinin yeniden inşası ve kurtarılması zor olur. Hele bu ahirzamanda çok çok zor olur.
İmana dair güzel, hoş, iyi amel ve fiillerin muhafaza edilmesi ve yenilerinin kazanılması ise ancak tahkiki imanı elde etmek ve mertebelerinde marifetullahı elde ederek seyeran etmekle mümkün olabilir.