Kur’ân’ın, imanın, Risale-i Nurlar’ın en mühim tahşidatları ve mü’minlere kazandırdıkları; kazanmaları için ısrarlı tebliğleri salih ameller sahibi birer mü’min olabilmek ve sünnet-i resulullahı (asm) ihya ve ifa edebilmektir.
Bediüzzaman’ın bu konudaki şu mühim açıklama ve izahına Nur’un hadimleri muhakkak kulak vermelidirler: “İmana ait bilgilerden sonra en lâzım ve en mühim a’mal-i salihadır. Salih amel ise maddî ve manevî hukuk-u ibada tecavüz etmemekle, hukukullahı bihakkın îfa etmekten ibarettir.”
Bizler takvayı esas alarak, sünnet-i Resulullahı (asm) yerine getirerek nuranî hizmetlerimizde arkamıza imanî bir güç ve kuvvetin varlığını evvelâ kendimize ihsas ettirmeliyiz ki; Kur’ânî, imanî, İslâmî her işimizin, fiilimizin ve anlatıp, konuşmamızın gerçek manada bir tesiri, füyûzatı ve hakikattar birer meyveleri olabilsin.
Dünyada mücadele ne zaman ve nerede yapılır? Kazanmak istediğimiz her zaman ve her yerde… Ama netice itibariyle dünyevîdir, gelir ve gider. Ahirete dair ve ahirete ait kazanmak istediğimiz şeyler ise amel-i salihaya muvaffak olduğumuz veya yaptığımız veya da yapmaya niyet ettiğimiz zaman aklımıza gelir. Ve biliriz ki ebedî, bakî bir âlemin amelleri; işleridir ve ebedî, bakî kalır. Öyleyse Nur’un hadimleri bu dünyadan ziyade, ebedî ve bakî âlemin hayatına kut ve gına olacak, ebedî haz ve lezzetlerle alude, nuranî, sonsuz neticeleri olan ahirete dair amal-i salihayı yapmaya ve bunda muvaffak olarak devam ettirmeye bakmalıdır. Öyle ya her işin neticesindeki faidelere, kazançlara göre bir gayret ve çalışma yapılır.
Evet, amal-i saliha yolunda ve amal-i salihayı yapabilmek adına; şeytanımızla, nefsimizle, ehl-i sefahat ve ehl-i dalâletle; ehl-i küfür, tuğyan ve zındıka ile uğraşmak, karşı koymak, sabır ve metanetle bunlara direnmenin adı, Nur’un hadimlerince bir mücadeledir, bir cidaldir, bir çarpışma ve karşı koymadır.
Nurlu âmel-i salihaya muvaffak olmak isteyenlerle; küfrün zulmetlerinde kalmak isteyenlerin azim mücadelesinde bizlere ve ehl-i imana en fazla lâzım olan; çok kuvvetli bir tahkikî imanın neticesi marifetullah ve muhabbetullahın muazzam ve muhteşem dairelerinde dahil olabilmek ve bulunabilmektir.
Nur’un hadimleri için amal-i salihaya giden yol tahkikî imandan geçtiği gibi, devam ettirmek ve muvaffak olabilmek de tahkikî imanın; ilmelyakîn, aynelyakîn, hakkalyakîn mertebelerinde terakki ve teali ederek marifetullahı, muhabbetullahı ve huzur-u daimiyi elde etmekten geçer.