Yeri geldikçe hep tekrarlanan “Lahana yaprağı kadar da olsa bir gazetemiz olsa” sözündeki hasreti dindiren Yeni Asya 21 Şubat 1970’te ilk sayısını çıkardığında 6 sayfalık bir gazeteydi.
Zaman içinde bu sayı değişti.
Dönemlere ve imkânlara göre 8 sayfa çıktığı da oldu, 20 sayfa olduğu da.
Risale-i Nur’un medyadaki dili olarak Yeni Asya’nın bu ülke toplumuna ve insanlığa söyleyeceği çok şey vardı ve halen de var. Üstelik her zamankinden çok daha fazla.
Onun için, sayfa sayısının olabildiğince artması hep idealimiz oldu.
Bu sebeple, 12’den 16’ya çıktığımızda bir sonraki hedefimiz 20, 20’ye çıktığında da 24 sayfa oldu.
Ama şartlar ne yazık ki 24’e çıkmamıza hiç imkân vermedi.
Buna karşılık epeyce bir zaman 16 sayfa olarak devam ettik.
Geçen sene gazetemizi bütün bayilerde bulundurma kampanyamızla birlikte 20 sayfaya da çıkmıştık.
Ama maalesef devam ettiremedik.
Döviz krizi önümüzü kesti.
Tekrar 16’ya düştük.
Ayrıca iki defa fiyat arttırarak önce 1.5 liradan 2 TL’ye, sonra 2.5 liraya çıktık.
Ne yazık ki olumsuz ekonomik şartlar bizi zorlamaya devam ediyor.
Resmî ilan kısıtlamaları, buna da bağlı olarak özel ilanlardaki daralma, tirajın olması gereken seviyede tutunamayışı gibi sebepler diğer bütün gazeteler gibi bizi de bunaltıyor.
Öyle ki, arkasında holding gücü olduğu halde Habertürk gibi bir gazete kâğıt baskıdan vazgeçmek zorunda kaldı.
Dahası, iktidar gazetelerinin bile toplam tirajının 200 binin altına düştüğü söyleniyor.
Şartlar, böyle bir ortamda ayakta kalma mücadelesi veren Yeni Asya’yı, yola devam edebilmek için yeni tedbirler almak mecburiyetinde bırakıyor.
Bu tedbirlerden biri de maalesef sayfa sayısını 12’ye düşürmek oldu.
Kadim okurlarımız hatırlayacaktır.
1993 sonunda başlayıp 1994 boyunca devam ettirdiğimiz Almanya baskısı ilk Külliyat kampanyamızla birlikte sayfa sayımızı da 16’ya çıkarmıştık.
Ama 1994 baharında patlak veren ekonomik kriz ve 5 Nisan kararlarıyla döviz fiyatının üçe katlanması belimizi bükmüş ve ciddî bir darboğaza girmiştik.
Buna rağmen Külliyat kampanyamızı tamamladık.
Ama ekonomik olarak tekrar kendimize gelebilmek için bir “acı reçete”yi uygulamak zorunda kaldık.
Sayfa sayımızı 8’e düşürdük.
Önemli olan, 8 sayfa ile de olsa bayrağı dalgalandırmaya devam etmekti.
Okurlarımız o şartlarda da gazeteye sahip çıkmaya devam ettiler.
Toparlanıncaya kadar öyle gitti.
O sıkıntıları da her zaman olduğu gibi şahs-ı manevî ile beraber aştık.
Sonra tekrar 12’ye, ardından 16’ya çıktık.
Benzer bir durumu 2008 krizinde de yaşadık. Bir süre 16’dan 12’ye düştük.
Ve atlatınca tekrar 16’ya döndük.
Şimdi yine çok sıkıntılı bir süreçten geçiyor ve bu sebeple, bugünden itibaren 12 sayfaya iniyoruz.
Yine okurlarımızın anlayışına sığınıyor ve ilk fırsatta yeniden 16 sayfaya çıkmayı diliyoruz.