Asansörden çıkan birisi önündeki kediyi tekmeleyerek öldürdü. Kedi kaçmaya çalışsa da kediyi kovalayıp yakalayarak öldüren bu kişi İbrahim Keloğlan’dı. Sanık hakkında kamu davası açıldı. İlk derece mahkemesi 1 yıl 3 ay ceza verdi. 

Verilen cezayı yeterli görmeyen üst derece mahkemesi, dosyayı tekrar inceleyerek cezanın 3 yıl olması gerektiğine hükmetti ve iyi hal indirimi de uygulayarak sanık hakkında yurt dışına çıkma yasağı karar verdi. İbrahim Keloğlan’ın serbest kalmasının ardından, sosyal medyada yüz binlerce paylaşım yapıldı. ‘EROS İÇİN ADALET!’ hashtagleri tüm sosyal medyayı kapladı. 

ZALİM KİM, MAZLUM KİM?

Sosyal medyada her yerde Eros paylaşımları görmek, akıllara başka bir soruyu getirdi. Zulüm nedir? Zalim kimdir, mazlum kimdir? Ve en önemlisi adalet – siyaset ilişkisi nedir?

Eros için onlarca paylaşım yapan adalet fedaileri, aylardır hatta yıllardır süren ve yürekleri kan ağlatan Gazze ve Doğu Türkistan başta olmak üzere, dünyanın dört bir yanındaki zulümler karşısında tek bir paylaşım dahi yapmamışlardı. 

Zulüm; masumlara hayatı dar etmek onları öldürmek idiyse, masumların kanına girene zalim, zalimin karşısındakine mazlum deniyorsa; neydi onları durduran? Filistin’de arkadaşlarıyla oyun oynarken kafasına bomba düşen çocuk masum, o bombayı atan pilot, devlet zalim değil miydi? 

ADALET İSTEMEK SİYASET Mİ?

Doğu Türkistan’da dininin gereğini yerine getirmek amacıyla oruç tutmak isteyenlere engel olanlar zalim, bu zulme Allah hatırı için sabreden halk mazlum değil miydi? 

Peki adalet fedailerinin Eros’u paylaştığı gibi, her gün bunları da haykırması gerekirken neden sesleri çıkmıyor? Sorulduğunda verilen cevap “Siyasete bulaşmak istemiyoruz.” oluyor. İyi de ne zamandan beri adalet istemek siyaset oluyor? Kedi Eros ne kadar Allah’ın masum bir mahluku idiyse, Gazze ve Doğu Türkistan’daki çocuklar da o kadar masumdu. Kediyi öldüren İbrahim Keloğlan ne kadar cani ise İsrail ve Çin’de en az o kadar hatta kat be kat daha cani, daha katil değil mi? 

DİLSİZ ŞEYTAN!

Hal böyle iken nasıl sessiz kalabildik? Hani bizlere çocukluğumuzdan bu yana öğretilen bir düstur vardı. “Zulme sessiz kalan dilsiz şeytandır.” (Hz. Muhammed s.a.v.)

Biz ne ara bu kadar şeytanlaştık ki; zulüm karşısında sesimiz çıkmıyor? Adalete ne zaman sahip çıkacağız? Anlamak idrak etmek mümkün değil. 

Allah (c.c) şeytanlaşmış insanlar olmaktan, onların şerrinden hepimizi muhafaza eylesin.