Troller pelte gibi trileçe yemesiyle meşhurdur. 

Troliçeler de şekilsiz şükülsüz kanaviçe işlemesiyle.

Troller kral içindir. 

Troliçeler de kraliçeler için.  

Biz ikisini de işimiz gereği sosyal medyadan izlemeye çalışıyoruz. (Size tavsiye etmiyoruz. Her zaman memnun olmazsınız.) 

Son zamanlarda gün geçtikçe işlerinin zorlaştığını görüyor ve onlar adına üzülüyoruz. 

Bir misal verelim:

Geçen gün, iktidarın hiçbir kusurunu yazıp söylemeyen kaneviçeci hanımefendilerden birinin Kürtçe ile ilgili bir tweetini “yeniden tweet” ettik. 

Retweetimiz bazılarını ilginç etkiledi.

“Vay sen de mi rüşvet vermeye başladın” diyenler oldu. (Demek kendimizi doğru anlatamıyoruz.) 

Bazıları da “o troliçenin tweetini nasıl paylaşırsın” dedi. Cevabımızı buradan paylaşalım. 

Doğruya doğru diyelim. 

Yanlışa da yanlış diyelim. 

Ama “doğrucu Davut”luk tuzağına da düşmeyelim. 

Birileri bizi ısrarla “şer cephesi” adını taktığı bir cephenin içine hapsetmek istiyorsa ona da “önce bu durumunu düzelt ki sonra senin de hayırlarını ve iyiliklerini görüp gösterelim” deme hakkına sahip olmalıyız. 

Evet, biz cepheleşmeye karşıyız, ama cepheleştirenlerden hayır beklemeye de karşıyız. 

“Bozuk saat bile günde iki defa doğru zamanı gösterir” derler. 

Ama doğruyu gösterecek olması kimsenin işine yaramaz. Çünkü bir saatin durmuş olduğunu en geç iki dakika sonra anlarsınız. Doğru zamanı ne zaman göstereceğini ise elinizde ayrıca ayarlı bir saatiniz olmadığı sürece bilemezsiniz. Elinizde başka saat varken de o saatin yüzüne bir daha bakmazsınız. O bozuk saatin doğrusuna sizin ihtiyacınız yoktur! 

Hem unutmayalım ki “bozuk saat”, günde iki defa doğru zamanı ancak “pili takılı değilse” gösterir. “Ayarı bozuk pilli saat” ise asla doğruyu göstermez. Ya hep geriyi gösterir ya da hep ileriyi gösterir”. 

Bütün bunlara göre biz ne durumdayız?

Biz o bozuk ya da pilsiz saatlere saati öğrenmek için bakmıyoruz. 

Ayarsızlıklarını veya bozukluklarını ilân edebilmek için takip ve teşhir etmeye çalışıyoruz. 

Yani onların arada bir doğruyu söylemeleri bir anlam ifade etmiyor. 

Doğru, onlar söylemese de zaten doğrudur. 

Önemli olan onların yanlışla doğruyu birbirine “bilinçli şekilde” kattıklarını bilmek ve bildirmek.

Uyanık olmak ve uyandırmak.