Ateiste muamele: Kâfirin küfrü, asla onun hukukuna tecavüzü mübah kılmaz. 1 Hz. Peygamber’in (asm) aslî görevinin tebliğ olduğu, hakkı duyurmaktan ibaret bulunduğu muhtelif âyetlerde açıklanmaktadır: 

“Eğer yüz çevirirlerse senin görevin sadece duyurmaktır. 2 

Bu mealde on beş civarında âyet bulunmaktadır. Yine Kur’ân’da “Ve de ki: Hak Rabbinizden gelmiştir. Artık dileyen iman etsin, dileyen inkâr etsin.” 3 buyurularak inancın şahsî bir tercih; mes’uliyetin kişi ile Rabbi arasındaki bir mesele olduğu belirtilmektedir. Nitekim, “Dinde zorlama yoktur. Artık doğrulukla eğrilik birbirinden ayrılmıştır. Kim şeytana uymayı terk edip Allah’a inanırsa kopmayan sağlam bir kulpa yapışmıştır.” 4 mealindeki âyet de inancın şahsî bir tercih olduğunu, inanç konusunda zorlanma yapılamayacağını anlatır. 

Savaşanlarla savaş: İslâm savaşı teşvik etmez, ancak müdafaa eder. “Size karşı savaş açanlara, siz de Allah yolunda savaş açın. Sakın aşırı gitmeyin, çünkü Allah aşırıları sevmez.” 5 mealindeki âyet de buna amirdir. 

Antlaşmayı bozup dine saldıranlarla savaşmak: Eğer antlaşmalarından sonra yeminlerini bozarlar ve dininize saldırırlarsa, küfrün önderlerine karşı savaşın. Çünkü onlar yeminleri olmayan adamlardır. (Onlara karşı savaşırsanız) umulur ki küfre son verirler. 6 

Ahde vefa: Eğer onlarla bir anlaşma yapılmışsa, antlaşmaya sadâkat göstermek, farzdır. Ancak kendileriyle antlaşma yaptığınız müşriklerden (antlaşma şartlarına uyan) hiçbir şeyi size eksik bırakmayan ve sizin aleyhinize herhangi bir kimseye arka çıkmayanlar (bu hükmün) dışındadır. Onların antlaşmalarını, süreleri bitinceye kadar tamamlayınız. Allah (haksızlıktan) sakınanları sever. 7 

Dipnotlar:

1- Elmalılı Muhammed Yazır, Hak Dini Kur’ân Dili, c. II, s. 1451.

2- Al-i İmran, 20.

3-Kehf, 29.

4- Bakara, 256.

5-Ags, 290.

6- Tevbe, 12.

7- Ags, 4.