Aynı soruyu kendisine soralım: “Siz dünya çapında bir ilim adamı, mütefekkir, müfessir, psikolg, sosyolog, siyaset stratejisti, tüm ilimler, vs.’de dehâ olan Bediüzzaman Said Nursi’nin eserlerini hiç okudunuz mu; hangisini okudunuz? Okuduysanız hangi kitabında, hangi sayfasında kendisine vahiy geldiğini, peygamber olduğunu-haşa-söylüyor, bırakınız söylemeyi ima ediyor!?! Hangi kitabında rastladınız?! Milyonlarca hiçbir talebesi de dememiş. Onu tanıyan yüz binlerce ilim adamı, milyonlarca insan da söylemiyor! O halde, kitaplarından göstermediğiniz ve gösteremeyeceğinize göre siz neye dayanarak böyle bir büyük yalana, iftiraya, hezeyana, sahtekârlığa imza atıyorsunuz?  

Bilâkis, Allah’ın varlığı ve birliğini, yegane vahiy kitabı Kur’an’ın mucizeliğini, en son vahye mazhar son peygamber Hz. Muhammed’i (asm), ahiret inancını, sair iman esaslarını, İslam şartlarını ve tüm İslami, insani meseleleri ispat ve izah eden Bediüzzaman’a hanğı akıl, zekâ ve bakış ile böyle bühtanlarda bulunuyorsunuz? “Bu adamın kitapları” dediğiniz Risale-i Nur, iman esasları ve yüzlerce alt başlığı, İslam şartları ve yüzlerce alt başlığı, ibadet, adalet, ahlak ve ukubatın yüzlerce alt başlıkları, içtimai, siyasi stratejileri yüzlerce alt başlıklarıyla ispat ve izah ederek ortaya koymuştur.  

Gerçek siyaset bilimci, akademisyen, yazar ve siyasetçi olmak; toplum, İslam alemi ve insanlığın içtimai, siyasi, psiko-sosyolojik ve ekonomik hastalıklarını teşhis ve tedavi, problemlerini çözmek ve “siyaset bilimci” olmak; hastalıkları tam ve doğru olarak teşhis ve tedavi etmek, problemleri çözmek isteyen, başta Münazarat olmak üzere Hutbe-i Şamiye, Divan-ı Harb-i Örfi, Sünuhat,  gibi Eski Said Dönemi Eserlerini okumalıdır. Çünkü, bu eserlerde ezberleri bozan, içtimai, siyasi sentez ve orijinal çıkarımlar yaparak yeni fikirler, metotlar, bakış zaviyeleri, çözüm yolları ve hatta bunları yapabilecek formüller ortaya koymuştur.  

Bediüzzaman, Kur’an ve Sünnet-i Seniyye’nin istibdat-hürriyet, meşrutiyet/demokrasi, meşveret, cumhuriyet, laiklik, hilafet, devlet, iktidar, muhalefet, şeffaflık, sorgulama, fırka/hizip/parti, diplomasi, propaganda, reis-i cumhur, seçim, liyakat, askerlik, ordu, savaş-barış, milliyet/milliyetçilik, iktisat (ekonomi), çalışma/üretim, ücret, faiz, sirkat, İttihad-ı İslâm, vs., vs. gibi içtimai, siyasi tüm mefhumların felsefesini yapmıştır.  

27. Mektub olan lahikalar başta olmak üzere Münazarat, Sünühat, Divan-ı Harb-i Örfi, Hutbe-i Şamiye, Şualar, hatta İşarat’ül-İcaz, Uhuvvet ve İhlas risalelerinde ve sair temel eserlerde ortaya koymuştur. Bunlar okuyup anlamadan gerçek siyaset bilimci olunamaz.