Kulislerde son dönemde iyice ortadan kaybolan Bilim Kurulu’nun kitlesel bulaşıya dönen salgının önünün alınması için iki - en az bir haftalık “kapanma” önerdiği, ne var ki iktidarın buna da yanaşamadığı söyleniyor.

YİNE “PALYETİF ÖNLEMLER”LE 

İstanbul’da her 20, Ankara’da her 30 kişiden birinin pozitif olduğu belirtiliyor. Buna rağmen, hâlâ gerçek salgın rakamlarını düşük gösteren Bakanlığın “turkuvaz tablo”suna güven bütünüyle sıfırlanmış. “Günlük vaka sayısı” üç bin – dört bin olarak gösteriliyor, ama sahadan elde edilen bilgilerde bunun en az 4-5 katı, 20 bin olduğu su yüzüne çıkıyor.

Keza “birinci dalga”nın pik yaptığı Nisan’dan bu yana ilk kez “resmi rakamlar”la vefat edenlerin sayısı günlük olarak 100’ün üzerinde gösterilirken, aslında bu sayının İstanbul, Ankara gibi bir ilin vefat sayısı olduğu basit bir araştırmayla ortaya çıkıyor.

Görünen o ki, devlet ekonomide iki haftalık fedâkarlığı dahi üstlenemiyor. Ekonomiyi iflasa sürüklemiş. Zira on dört günlük bir kapanmada çalışanların maaşlarının devletçe verilmesi gerekiyor. Demokratik ülkelerde hükûmetler, “rahatınıza, sağlığınıza bakın!” telkiniyle çalışanlara, esnafa, sanatkâra, çiftçiye, köylüye destek verirken, bizim iktidar yine buna yanaşmıyor.

Tam bir kapanma - karantina için kapatılan kamu ve özel sektör çalışanlarının maaşlarının yüzde 80-90 verilmesi, esnafa, sanatkâra, sokakta çalışanlara, bu sürede günlük kazançlarının teminat altına alınması icâb ediyor.  

Sırf doları 7 lirada tutmak için 140 milyar dolar Merkez Bankası rezervini boşa harcayan, bunu da başaramayan, dolar garantili yandaş müteahhitler için her hususta borçlanan, dışarıdan borç para bulma peşine düşen iktidar, işçisini, esnafını, sokakta çalışanını memnun etmek için borç cihetine de girmiyor. Vatandaşın vergisi, borcu silinmezken, kredi ve borç ödemeleri yeniden yapılandırılan işyerlerine bir dizi yasaklar getiriliyor. 

Konunun uzmanları, yoğunluğa göre en azından iş kolları ve sektörlerin çalışma saatlerinin farklı dilimlerde belirlenebileceğini, sektörün vaziyetine göre küçük esnafı ve sokakta çalışanları koruyup kollayacak tedbirlerden başlanabileceğini belirtiyorlar.

HÂLÂ KAMUOYU YANILTILIYOR

Aslında daha birkaç gün önce bir haftalık ara tatilden sonra yüzyüze eğitime gidileceği söylenirken, aniden yıl sonuna kadar “online eğitim” açıklaması, yetersiz kadrolar elinde tâlimatlı “eğitim”de “sistem”in denli kırılgan ve güvensiz olduğunu ortaya koyuyor. 

Vakıa şu ki esas salgının yayılmasında büyük etkisi olan, yüzlerce kişinin birlikte çalıştığı fabrikalar, insanların iç içe seyahat etmek zorunda kaldığı toplu taşıma araçları için yine bir önlem alınmış değil. Yine -zaten saat 10 ila 20 arasında açık olan- avm’ler korunmuş; olan yine küçük esnafa, sanatkâra, sokakta çalışan milyonlara olmuş.

Bütün bunların yanı sıra aşı temininde de hâlâ hiçbir bağlantının kurulamadığı söyleniyor. Kaldı ki aşı da olsa yüzde 90 bağışıklık için nüfusun yüzde 70’nin aşılanması gerekiyor. Bu ise on milyonlarca aşı dozu ediyor. Temin edilse dahi eksi 70’te korunması için Türkiye’de depoların bile olmadığı bildiriliyor.

Âfetlerde kredi dağıtarak borçlandırmayı yardım diye sunan iktidar kovid 19 felâketini de sıradan bir âfet gibi görüp, yine kredi ödeme sürelerini yapılandırarak, borçlandırarak ve vergilendirerek “destek veriyor” paravanında işi gürültüye getiriyor, milleti oyalıyor, kamuoyunu yanıltıyor.

Özetle, Türkiye koronavirüs kıskacında, AKP hükûmeti “sürü bağışıklığı” peşinde. Çökerttiği ekonominin kıskacında. Virüse yenilen hükûmet, ekonomide de bir adım atmıyor, atamıyor, bocalıyor.