Sınır dışındaki üs bölgeleriyle ilgili artan istifhamlar, “terörle mücadele”de sınırötesi harekâtların akıbetini tartıştırırken, işgalci ecnebilerin Irak gibi Suriye’yi ve bütün bölge ülkelerini bölüp parçalama plânı bir defa daha deşifre oluyor.
Suriye’nin kuzeyinde Fırat’ın doğusunda silâhlandırıp koruduğu PYD/YPG’nin Suriye’den toprak koparması; Fırat’ın batısında IŞİD’den El Nusra ve Türkiye’den dolar maaşlı ÖSO’ya ecnebilerin güdümündeki taşeron örgütlerin emperyal güçler hesâbına ayrı “kurtarılmış bölgeleri” tutmalarının “stratejisi” bu.
Ve Cumhurbaşkanı’nın zaman zaman seslendirdiği, ABD ile işgal ortaklarının Suriye sınırı boyunca yine kendi mamulleri “IŞİD’den arındırılmış ‘tampon bölge”/’uçuşa yasak bölge” perdesinde komşu topraklarında küresel güçlerin tahrikli tefrika tuzağına düşülüyor.
Maksat, “özerk/otonom bölge” perdesinde Suriye’nin kuzeyini ülkeden koparmanın altyapısı oluşturulurken, plebisit tertibi, “bölge halkı istiyor” tezgâhıyla ecnebilerin hegemonyaları ve “büyük İsrail” uğruna istimal ettikleri maşa örgütler üzerinden Suriye’nin de bölünüp parçalanmasıyla etnik - mezhebi “devletçikler” kurdurmak…
“BAĞDAT PAKTI” İTTİFAKI HAYATA GEÇİRİLMELİ
Cumhurbaşkanı’nın söylediği “Türkiye’nin Suriye’nin kuzeyinde 30 km derinliğindeki ‘güvenli bölge’ planı”nın da tamamlanması” ile ABD-İngiltere-İsrail hesâbına komşu ülkelerin bölünüp parçalanmasına zemin hazırlanması aynı maksada mâtuf.
Ve ne yazık ki Ankara’nın hâlâ Şam’la terörle mücadelede işbirliğine yanaşmaması; imza attığı “Suriye’nin toprak bütünlüğü, siyasi birliği ve bütün meşru muhalefetin katıldığı barış ve istikrarı esas alan ‘Astana mutâbakatı’nı çiğnemesiyle emperyal tefrikaya teşne olunuyor.
Özetle, Birinci Dünya Savaşı’nda Sevr Muâhedesiyle İsrail’i kurdurma hesâbına Ortadoğu’daki Müslüman ülkeleri cetvellerle taksim eden İngiliz-Fransız mâmulü menhus “Sykes-Picot anlaşması”nın güncel versiyonu sahneleniyor.
Bu bakımdan Türkiye’nin 911 kilometrelik Suriye sınırı ile 378 kilometrelik Irak sınırında bütün bölge ülkelerinin etnik ve mezhebi iftiraklarla bölünüp parçalanmalarını “hedef” alan komploya karşı, öncelikle Suriye, Irak ve İran’la ve bölge ülkeleriyle toprak bütünlüklerini, siyasi birliklerini teminat altına alan “bölgesel işbirlikleri”nin güçlendirilmesi gerekiyor.
Keza Türkiye ile Suriye’nin terörle ortak mücadelesini esas alan “Adana mutâbakatı”nın güncellenmesi; ve Bediüzzaman’ın “Reis-i Cumhura ve Başvekile” başlığıyla Bayar ve Menderes’e yazdığı “tebrik mektubu”yla tam destek verdiği; “Sizlerin Pâkistan ve Irak’la gâyet muvaffakiyetkârâne ittifakını, bu millete kemâl-i samîmiyetle, sürur ve ferah ile kazandırmanızı bütün rûh-u cânımızla tebrik ediyoruz” diye takdir ettiği Bağdat Paktı ittifakıyla “bölgesel işbirliği”nin yeniden hayata geçirilmesi icâb ediyor. (Emirdağ Lâhikası, 437-440)
“TEFRİKA PROJELERİ”NE KARŞI…
Bunun içindir ki Ankara, siyonist güdümlü ABD’nin Irak’ı işgalle üç parçaya bölmesinin ardından Suriye’nin de üçe-dörde parçalanması ve bütün bölge ülkelerinin BOP’la tefrikaya sürüklenip ufaltılması ifsadına ve terörü fonlayıp destek veren küresel emperyallerin taşeronu örgütlerin, yabancı mihrakların, uluslararası ifsad şebekelerinin, “kavmiyetçiliği” telkinle bölge ülkelerini ve milletlerini tefrika fitnesine karşı müteyakkız olmalı.
Siyasi rant hesapları uğruna kutuplaştırma fitnesini alevlendiren kışkırtıcılıktan vazgeçilmeli; birlik ve beraberlik bağları tahkim edilmeli. Emperyal ecnebilerin İsrail’in karşısında bölgede güçlü bir Müslüman ülke bırakmama hesâbına dayattıkları “tefrika projeleri”ne karşı, “birbirine komşu ve muhtaç olan kardeşler” arasında etnik ve mezhebî iftirakları tahrik eden “ecnebi politikaları” yerine, bölge ülkeleriyle barışı ve istikrarı esas alan geniş “stratejik işbirlikleri” kurulmalı.
Başka da yolu yok…