Bu arada, 28 Temmuz’da Resmî Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren orman vasfını kaybetmiş yanan- orman alanlarında yapılaşma yetki ve tasarrufunu Orman Bakanlığı’ndan alıp Turizm Bakanlığı’na veren “rant yasası” karambola getirildi. 

Bir başka garabet, “iktidar cephesi”nden evleri yananlara “TOKİ’nin yirmi yıl vadeli düşük faizli ev yapacağı” propagandası ile yapıldı.

Bir diğeri, bakanların vatandaşların “yangınların niçin söndürülemediği” sorularına cevap vermek yerine muhalefeti suçlamaları. 

Ve daha önce “çakmak yaksalar haberimiz olur” diyen Orman Bakanı’nın bir yıl içinde sayıları iki bini bulan, son iki haftada dehşet verici boyutlara ulaşan yangınların sebebini bir türlü bulamaması. 

YANGINDA SİYASİ TAHRİK!

Daha da garibi, yangınlara özellikle “havadan etkili ve yeterli müdahale edilmediği” eleştirilerine, bakanların “elimizde yetmiş hava aracı var” deyip helikopter, arazöz, insansız hava aracı sayılarını birbirine ekleyerek “üç uçağımız vardı, üç tane daha aldık, altı uçağımız oldu, yeterli hava aracımız var” demeleri. 

Keza konunun uzmanlarının baştan beri “Türkiye coğrafyasında yangınları söndürmede helikopterlerin değil, uçakların uygun olduğu” değerlendirmelerine rağmen, Bakan’ın “uçak yerine helikopterleri tercih ettik” diye konuşması. Ve “Uçağa ihtiyacımız yok” çıkışından çarkla, son yangınlar üzerine “yurt dışından uçak temin ettik” diye propaganda yapması. 

Ardından da denize inerek denizden su dolduran on dokuz THK uçağını göz göre göre tasfiye eden iktidardakilerin son demde Rusya, Ukrayna ve Sırbistan’dan ihaleyle kiralanan -bir kısmının amfibik olmayıp ancak havaalanlarında arazözlerde su doldurulan- uçakları temin etmeleri. 

Bir diğer çarpıklık, Anayasa ve yasalarda açıkça yer almasına rağmen Bakan’ın “orman yangınlarından belediyelerin sorumlu olduğu” sözünü sarfederken, yangın söndürmede canhıraş çalışan “millet ittifakı” belediye başkanlarının koordinasyon toplantılarına çağrılmayıp katılımlarının engellenmesi.

Yasaya aykırı olarak salgında belediyelerin yardım toplanmasının engellenmesinde, aş evlerinin kapatılmasında, toplanan yardımların bloke edilmesinde olduğu gibi muhalefetin çabalarının karartılıp üstünün örtülmesi.

Özetle, yangın musibetinde de tam gaz siyasi tahrik yapılıyor; iktidardakiler sorumluluğu üstlenip gereğini yapmak yerine yine muhalefeti suçluyor!

“EN BÜYÜK FELÂKET…”

Bu hengâmede, AKP iktidarının “Turizmi Teşvik Kanunu” perdesinde kültür ve turizm gelişme bölgeleri dışında kalan orman arazileri için “kamu yararı” kapsamında turizm yatırımcılarına açılacak alanlarda belediyelerin devre dışı bırakılıp turizm tesisi, yat limanı ruhsatlandırma yetkisini Turizm Bakanlığı’na veren, “çevresel etki ve değerlendirmesi (ÇED) raporu” aranmayan ve Cumhurbaşkanınca tek başına yeri ve sınırları belirlenecek bu alanlardaki bütün devlet taşınmazlarını da turizm kapsamına alan son “orman yasası”, “tek kişilik yönetim”de “turizm yapılaşması” uğruna bu kez ormanları ortadan kaldıran tuhaf zihniyeti bütün vahametiyle açığa çıkarıyor.  

Bu açıdan ana muhalefet liderinin “Cumhurbaşkanı, bir imzayla ormanlarda yapılaşma yetkisini Turizm Bakanına verdi. Her yer yandı kül oldu, derdi dağı taşı betonlaştırmak!” tepkisine hak verdiriyor. 

Ve siyasi iktidarın orman yangınlarına öngörü, tedbir ve hazırlığı olmaması fecaatine dikkat çeken Demokrat Parti Genel Başkanı Gültekin Uysal’ın, “Orman yangınları vesilesiyle on dokuz yılın sonunda milletimiz anladı ki Türkiye Cumhuriyeti devleti ve milletinin başına gelmiş en büyük felâket AKP iktidarı. Koruduğunuz iki şey var; çıkarınız ve sözüm ona itibarınız. Onun da bedelini millet ödüyor” yakınmasını bir defa daha haklı çıkarıyor. 

Yazık, çok yazık…