Bu hal, maalesef daha çok İslâmî cemaatler içinde olmaktadır. Sanki her şey düzelmiş gibi bazı insanlar iş yapanlarla uğraşıyor.

Süfyâni komitelerin de istediği bu değil mi? Nedense her zaman ve her önüne gelen Yeni Asya’ya hücum etmekte. 

Zaman zaman sorulur ya: “İslâm âlemindeki şuur yoksunları neden kendi aralarında savaşırlar da İsrail’e karşı hiç tavırları olmaz?” Bunu anlamak mümkün olmadığı gibi, hakkı, hukuku, adaleti savunan Yeni Asya’ya gelen hücumları da anlamak mümkün değil. 

Halbuki Risale-i Nur’dan başka ölçüsü olmayan Yeni Asya’nın aleyhinde bulunmak, her halde sadece siyasî tarafgirliklerinden başka birşeyler var gibi akla geliyor, pek düşünmek istemiyorum.

Anadolu’da makamlarından ve işlerinden olan birçok kimsenin “Yeni Asya yine haklı çıktı” ifadelerine biraz kulak verilse iyi olur. 

Burada şairin sözünü hatırlayalım: “Bizi zemmeyleyen diller, çürür amma, nedeen sonra.”

Zulüm devam etmeyeceğine göre o diller eğer tövbe etmezse yakın zamanda acınacak hâle düşmeleri mümkündür.

Siyasî entrikalara hiçbir zaman bulaşmayan Yeni Asya’nın elinde Risale-i Nur’dan aldığı değişmez ölçüler vardır. Hazret-i Üstad, din namına hareket etmenin usûlünü izah ederken, Aşk-ı İslâmiyet ve Hamiyet-i Diniye ile hareket etmemizi, aksi halde muharrik siyaset veya tarafgirlikse yanlış olacağını söylemekte ve başka bir yerde de (Deccal fitnesinin zamanına eriştiğinizde onlara siyaset canibiyle galebe edemezsiniz) Hadis-i Şerifini ölçü olarak göstermiştir.

Biz Yeni Asya okuyucuları olarak ikinci elli yılımızı idrak ederken, ilk elli yılında Risale-i Nur hakikatlarının ruhuna uygun olan tavizsiz duruşundan asla gerilemeyen gazetemize maddî ve manevî yardımlarımızı ve her türlü desteğimizi vereceğimizin bilinmesini isterim.