Bazen de sorduğu sorunun cevabını yazan öğrencilerin yazılarına göz gezdirdi.  Bazen de öğrencilerin dikkatini çekmek için espri yaptı.

İlk dersten itibaren hiç hareket etmeden sırasında çakılı bir çivi gibi oturan Süleyman’ın sırtı oturmaktan ağrıdı.  Çalışkan bir öğrenci olan Süleyman öğretmen konuşması uzatınca yavaş yavaş dersten koptu.  

Süleyman dersin ilk yarım saati her şey yolunda giderken sonraki saatler yorgunluk yavaş yavaş onu ele geçirdi. Uykunun sıcak nefesi, derslerin son saatlerde belirgin bir şekilde kendini gösterdi.  Zilin bir an önce çalmasını dört gözle bekledi

Süleyman birkaç zilden sonra oturduğu sırada her dakika dersten uzaklaştı. Son saatlere doğru sırada oturmak ateşte oturmaktan daha zordu. Dersin sonuna doğru bir kaç dakika bile olsa sınıf içinde birkaç adım atmak onu çok rahatlatacaktı. Süleyman sınıfta yorulduğundan eve gittiğinde bitkin düşmüştü. Bu yorgunluk evde ödev yapma ilgisini azalttı. Eve vardığında yorgunluktan başını koyacak bir yastık bulunca 5-10 dakikada olsa uyumak onu rahatlattı. Akşam ödevlerine bakacak dermanı kalmamıştı. 

Süleyman kendi kendine “bir gün öğretmen olsam, öncelikle öğrencilerin sınıfta sıkılmamaları için şunları yapardım: “Dersin ortalarına doğru öğrencilere esneme hareketi yaptırır, yazı tahtasının üstüne bir basket potası yapardım. Derslerin ilk ve son dakikalarında öğrencilere basket attırırdım. Bazen de derslerin birkaç dakikasına dart oyunu, ayna oyunu deve cüce, gece gündüz gibi öğrencinin istediği başka ve farklı oyunları oynatırdım. Sonraki saatlerde tüm öğrencileri kapsayacak koro şarkılar söyletirdim” diye söyledi. Ayrıca öğretmenin, öğrencilerin her şeyi oyun oynayarak öğrendiğini bilmesi dersleri sıkıcı olmaktan çıkarırdı. 

Hâlbuki oyun dışında öğrenilen her şey sabun köpüğü gibi uçup giderdi. Süleyman oyun oynayarak işlenen her konuyu anlıyordu. Bir de öğretmen konuyu kısa cümlelerle anlatsa öğrencilerin ne kadar güzel öğrendiklerini görecekti.

Öğretmen derse öğrencilerin soracağı sorularla başlaması öğrencilerin dersten kopmasını engeller ve hayalleri dahi sınıf içinde kalırdı.

Dersin tamamı öğretmenin kontrolünde devam ederse öğrencinin öğrenme, anlama özgürlüğü elinden alınmış olurdu. Öğrenci derse katıldıkça dersi sever ve öğrenmeye odaklanırdı. Öğrencinin sınıfta en sıkıcı zamanları öğretmenin konuyu sürekli tekrar etmesi idi.  Öğrenci dersten sıkılınca bir an önce ders bitsin diye öğretmene soru dahi sormaz.

Süleyman öğretmenlerin onları anlaması için onlar gibi sırada oturarak dersi dinlemelerini isterdi. Sıraya çivilenerek saatlerce oturmanın ne kadar zor olduğunu o zaman göreceklerdi. 

Öğrenci öğretmene soru sorduğunda öğretmen sabır ve sevgi ile onu sonuna kadar dinlediğinde öğrencinin geleceğine köprü olurdu. 

Süleyman “Bir gün öğretmen olsam öğrencilerin sıkılmayacağı şekilde ders anlatırdım. Sınıfı bir tiyatro sahnesinden, bir sinema perdesinden ve bir futbol sahasından daha çekici yapacağıma inanıyorum” dedi.