Çarşamba günleri yaptığımız Mesnevi okumalarını okulların on beş tatil olarak adlandırılan zamana kadar devam ettik. Çarşamba derslerinde bir araya geldiğimiz ağabey ve kardeşlerimiz aynı zamanda Pazar grubu olarak da bilinen Şanlıurfa lise dersinin sorumluları. Müfritane irtibat sırrına ve gençlerin ihlâslarına binaen Allah-ü Teâlâ bize de eğitimci olarak katılmayı nasip etti. Okuma programlarını destekleyen bir cemaatinizin varlığı birçok işi kolaylaştırıyor.
Okuma programının yapılmasına karar verildikten sonra eğitimci olarak katılacak arkadaşlar da kendilerini ayarladılar. Cemaatin şahs-ı manevisi devreye girerek çeşitli illerle yapılan görüşmeler neticesinde rota Nevşehir’e çevrildi.
Dört eğitimci ve on iki kardeş cemaatin de dualarını alarak şahsi üç arabayla yola koyuldular. İlk durak Adana Kitap Fuarına uğrayıp oradaki cemaatin dualarını alıp yola devam etmekti. Ancak bir aracımız Gaziantep’te teknik problem yaşayarak ilerleyemedi. İhlâs Risalesi’nde geçen “mühim ve büyük umuru hayriyenin çok muzır manileri olur” düsturunca uğraşlar başladı. Bu tür durumlar tam da, “anlatılmaz, yaşanır” cinsten. Kardeşlerde fani olmak sırrı için ne kadar şükretsek azdır. Geride kalan kardeşler önce Adana’ya oradan da Nevşehir’e otobüsle seyahat ederek programa dâhil oldular. Elhamdülillah.
Nevşehir küçük şirin bir Anadolu şehri. Kendisi küçük ama cemaatin gayreti büyük. Çok şevkli, heyecanlı, fedakâr, gayretli ağabeyler ve kardeşler karşıladı bizi. Program devam ederken Üstad’ın yaşayan talebelerinden Hasan Okur Ağabey, bizleri ziyaret ederek hatıralarını anlattı. Bir gencimizin ifadesiyle, “Üstadın kokusunu aldık.” diyebiliriz. Meşru dairede bir güzel gezimizi de yaptık. Düşünsenize gez, gör, oku, yaz, tanış, dost edin, ye, iç, tefekkür et bir de üstüne üstlük bütün bunlar ibadete dönüşsün. Hem dünya, hem ahiret saadeti. İnsan Allah’tan başka ne ister ki?
Derken, bizim de dönüş zamanımız geldi. Cemaatle okuma programının kapanış seremonisini gerçekleştirip cemaatin hayır dualarını alarak vedalaştık. Bir kez daha Nevşehir cemaatine şükranlarımızı arz ediyoruz.
Gidişte bozulan arabadan dolayı nasip olmayan Adana hizmet merkezini ziyaret etmek dönüşte nasip oldu. Adana’da öğle namazını kılıp tesbihatımızı yaparak merkezden ayrıldık. Gaziantep’e doğru yol aldık. Orada tamir edilen arabayı alarak Şanlıurfa’ya Salı akşamı vardık elhamdülillah.
Çarşamba akşamı müzakereli Mesnevi okumalarına devam ettik. Manen ve maddeten desteklerini sunan, hissettiren, yalnız bırakmayan ağabeylerin ve kardeşlerin varlığından bizi nasiplendiren, duygulandıran Rabbimize milyonlar hamd olsun. Beni, bana bırakmadan/ Dertleri suhuletle kovuşturan/ İmdada kardeşleri koşturan/ Ganiyy-i Mutlaksın Allah’ım…